تاثیر موضوع کنترل جمعیت در پیشرفت کشورهای جهان

« استاد صالح قاسمی »
تمام کشورهایی که در حال حاضر مسیر توسعه را طی کرده‌اند، زمانی به رشد اقتصادی رسیدند که از جمعیت جوان سرشاری برخوردار بودند.
در حالیکه رشد اقتصادی همین کشورها طی ۳ یا ۴ دهه گذشته به خاطر از دست دادن جمعیت جوان و رسیدن به سالمندی، متوقف گشته و بعضی از جوامع هم مبتلا به رکود اقتصادی شده‌اند. و برای جبران این خسارت ضمن تشویق خانواده‌ها، از کشورهای دیگر نیروی کار جوان وراد می‌کنند.
شایان ذکر است که ایران در حالی به سمت سالمندی جمعیت می‌رود که از این رشد و جوانی جمعیت را برخوردار نبوده است، بنابراین پیامدهای منفی سالمندی جمعیت و از دست دادن نیروی کار برای جامعه‌ی ما دو چندان خواهد بود.
در نتیجه عامل رشد کشورها برخورداری از جمعیت جوان بوده است نه موضوع کنترل جمعیت.

رابطه جمعیت جوان و رشد اقتصاد یک کشور

« استاد صالح قاسمی »
بر اساس گزاره‌های علمی موجود در جهان تحولات جمعیتی و الگوی فرزندآوری، کاملا بر شرایط اقتصادی و رشد و توسعه کشور اثرگذار خواهد بود. در این زمینه دیدگاه‌های تخصصی دقیقی در دنیا وجود دارد. حداقل ۱۴ نفر از بهترین اقتصاد دانان جهان که هفت نفر از آن‌ها برنده جایزه نوبل اقتصاد هم هستند قائل به این موضوع‌ می‌باشند که ۱. جمعیت موتور محرکه‌‌‌ی رشد اقتصادی در تمام کشورها است و ۲. جوانی جمعیت باعث رشد و توسعه اقتصاد در کشورها است.
هم تعداد جمعیت و هم جوانی جمعیت برای داشتن رشد و توسعه مناسب اقتصادی بسیار ضروری است. و این دیدگاهی است که امروزه در دنیا تدریس می‌شود و دانشمندان مطرح اقتصادی این موضوعات را مطرح کرده و ارایه‌ می‌کنند.
الگوی فرزندآوری و تحولات جمعیتی هم از نظر عدد جمعیت و هم از منظر کیفیت جمعیت یعنی جوانی و سالمندی، به طور مستقیم بر آینده اقتصادی کشور تاثیر دارد و خوب است که در این رابطه از تجربیات جهانی استفاده کنیم.
سالمندی جمعیت یک مفهوم دارد و آن کمبود نیروی کار است. کمبود نیروی کار هم اصلی‌ترین اثرش را در حوزه اقتصادی‌ می‌گذارد. وقتی کمبود نیروی کار داریم چند اتفاق اجتناب ناپذیر است و اصلی‌ترین اتفاقی که‌ می‌افتد این است که کشور برای اینکه چرخ‌های اقتصادی خود را بچرخاند – وقتی خودش یک کشور سالمند است مثل خیلی از کشورهای امروزی که در واقع دچار رکود اقتصادی‌ شده‌اند – مجبور می‌شود نیروی کار خود را از کشورهای دیگر وارد کند و این یعنی مهاجرت پذیری اجباری.
اما این به همین سادگی نیست و علاوه بر پیامدهای اقتصادی که ورود نیروی کار خارجی دارد، پیامدهای فرهنگی و امنیتی زیادی به دنبال خواهد داشت.
پیامد اقتصادی این مسئله، افزایش خروج سرمایه و ارز از کشور است، همچنان که‌ می‌بینیم برخی از کارگران خارجی درآمدشان را از کشور خارج‌ می‌کنند. ضمن اینکه تفاوت فرهنگی بین مهاجرین و افرادی که در یک کشوری زندگی‌ می‌کنند، به واسطه خورده فرهنگ‌هایی که با خود‌ می‌آورند موجب گسست فرهنگی بین اقشار مختلف جامعه و مشکلات امنیتی می‌شود.
وقتی نسبت مهاجرین در یک کشور افزایش پیدا می‌کند، ضریب امنیتی ملی آن کشور را کاهش می‌دهد و این تجربه‌‌ای است که در کشورهای اروپایی‌ می‌بینیم.
پیامد دیگر فشار روی جامعه است. در شرایط فعلی ۹ نفر کار می‌کنند که حقوق بازنشستگی یک بازنشسته را تأمین کنند و این حقوق از مالیات و بیمه همین شاغلین تامین می‌شود. اما با روند سالمندی جمعیت که در پیش داریم در آینده فشار اقتصادی روی مردم بیشتر خواهد شد.
به این خاطر که در سه دهه آینده به جای ۹ نفری که اکنون کار‌ می‌کنند تا حقوق یک نفر تامین بشود بایستی ۳ نفر حقوق یک نفر را تأمین کنند. پس حتماً سنّ بازنشستگی، مالیات‌ها و بیمه‌ها افزایش پیدا خواهند کرد و همچنین این مسئله فشار اقتصادی بر روی سازمانهای تامین اجتماعی، سازمان‌های بیمه گر و مردم را افزایش می‌دهد. – این پیامد اقتصادی تحولات جامعه است -.
این موضوع بسیار حائز اهمیت و خطیر است و با این شرایطی که پیش‌ می‌رویم شاید فرزندان‌ ما تا ۷۰ سالگی هم مجبور به کار کردن باشند و سن بازنشستگی به ۷۰ سال برسد. و این اتفاقی است که امروزه در خیلی از کشورها افتاده است .
در حال حاضر هزینه پزشکی و درمانی هر سالمند، ۴ برابر هزینه یک کودک زیر ۵ سال است. این هزینه‌ها باید از همین مالیات‌ها و بیمه‌ها تامین شود و این یعنی فشار اقتصادی.
وقتی سالمندی افزایش یابد و نیروی کار کاهش پیدا کند، فشار اقتصادی روی جامعه بیشتر می‌شود.
همچنین باعث می‌شود که تولیدات کشاورزی، صنعتی و سایر تولیدات کاهش پیدا ‌کند و کشورمان به واردات وابسته گردد. وابستگی به واردات هم یعنی کمرنگ شدن استقلال اقتصاد کشور و در نتیجه وابستگی به کشورهای دیگر.
بنابراین تصمیم فرزندآوری امروز ما، به طور مستقیم در دو سه دهه آینده بر اقتصاد جامعه تاثیر‌ می‌گذارد.

.