بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
و صلی الله علی محمدٍ و آله الطاهرین

رمضان کشتی نوح است، نمانید شما *** ترسم آن است خود را نرسانید شما
بادبان‌های شب قدر چنین می‌گویند *** این زمان جانب خورشید برانید شما
همه رفتند، همه جانب خورشید شدند *** هان بیایید اگر سوخته جانید شما
سوی آن گنبد و گلدسته‌ی سبز ازلی *** چون کبوتر همگی دل بپرانید شما
دل من مرده، الا زنده دلان شب قدر *** بر دلم فاتحه‌ای تازه بخوانید شما
درد ما دلشدگان را بسرایید به شعر *** داد ما سوختگان را بستانید شما
گاه افطار و سحر، سفره نورید و دعا *** چون سحرگاه رسد، بانگ اذانید شما

آقای شریعتی: سلام می‌گویم به همه‌ی بیننده‌های خوبمان، خانم‌ها و آقایان. ایام میلاد با سعادت امام حسن مجتبی بر شما مبارک باشد. حاج آقای فرحزاد سلام علیکم. طاعات قبول باشد.

حاج آقای فرحزاد: علیکم السلام و رحمه الله، خدمت‌ شما و همه‌ی‌ بینندگان عزیز عرض سلام و ادب و احترام داریم. ایام ولادت با سعادت کریم اهل‌بیت، امام حسن مجتبی را تبریک عرض می‌کنم. امیدواریم این ایام برای همه مبارک باشد و به برکت امام حسن مجتبی آمادگی برای شب‌های قدر پیدا کنیم. همینجا می‌خواهم عرض ادب کوتاهی به آقا داشته باشم، یک حدیث پیغمبر عظیم الشأن(ص) دارند که می‌فرمایند: خدایا من حسنم را دوست دارم و دوست دارم هرکس را که حسنم را دوست بدارد. امام جسن مجتبی(ع) فرمودند: برترین خوبی‌ها، اخلاق پسندیده است. در خوبی‌ها، خوش اخلاقی برترین خوبی‌هاست. بعد فرمود: زندگی عیشی لذیذتر از خوش اخلاقی نیست.

در خطبه شعبانیه پیامبر اکرم(ص) وعده فرمودند: اگر کسی با اطرافیان خوش اخلاق باشد، جواز عبور از پل صراط و رفتن به بهشت برای او صادر می‌شود. انشاءالله اخلاق ما در این ماه پسندیده باشد.

آقای شریعتی: بحث ما خیر و برکت در زندگی بود، به مسأله تقوا رسیدیم. خدمت شما هستیم.

حاج آقای فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.

قبل از اینکه بحث تقوا را شروع کنم، بسیاری از عزیزان سالهای قبل روز‌ه‌دار بودند، اما الآن به خاطر بیماری یا کهولت سن نمی‌توانند روزه بگیرند. بچه شیر می‌دهند یا باردار هستند. همینجا می‌گویم: به خودتان سخت نگیرید. روایت داریم که خدا دوست دارد همینطور که فرمان او در انجام واجبات عمل شود، به رخصت‌های او هم عمل شود. بعضی افرادی را دیدم که با وجود بیماری باز هم روزه می‌گیرند. یعنی واقعاً اگر ضرر داشته باشد، و تشخیص خود شخص بر او ثابت شود، یقین و اطمینان پیدا کند، اینجا روزه گرفتن حرمت دارد. همان خدایی که فرموده: روزه واجب است، اینجا می‌گوید: روزه نگیر! برای متدینین و اهل تقوا روزه‌خواری خیلی سخت است. سخت‌تر از روزه گرفتن است، می‌گوید: دلم نمی‌آید روزه بخورم. خدا نیاز به روزه ما ندارد. حرف خدا را رد نکنند. چون نگرانی‌شان این است که از برکات روزه محروم شوند.تمام ثواب‌ها و پاداش‌هایی که برای روزه‌دارها هست، همه آنها برای آنهایی که عذر دارند هم هست.

بسیاری از عزیزان گفتند: ما عذر شرعی داریم، می‌توانیم قرآن بخوانیم؟ باید با چادر و مقنعه و لباس قرآن بخوانیم؟ تلاوت قرآن در هر حالی خوب است، ذکر خدا و یاد خدا در هر حالی خوب است.

لنگ و لوک و خفته شکل و بی‌ادب سوی او می‌ری و او را می‌طلب
دوست دارد یار این آشفتگی، کوشش بیهوده به از خفتگی

آنهایی که عذر دارند، صلوات بفرستند، ذکر بگویند. دعا بخوانند و تلاوت قرآن کنند. اگر بی وضو هستند، دستشان به قرآن نخورد. بسیاری از مراجع گفتند: بهتر این است که رو به قبله قرآن را بخوانند و آداب را رعایت کنند. و الا اگر در رختخواب هم قرآن را بخوانند اشکالی ندارد. قصد بی‌ادبی نیست. یکوقت بی‌ادبی است، آن اشکال دارد. الآن قرآن را در موبایل‌ها همراه هست، و دست بی وضو هم باشد مشکل ایجاد نمی‌کند. به ما گفتند: موقع خواب قرآن بخوانید. قل هو الله و آیت الکرسی می‌خوانیم. این بی احترامی نیست.

حضرت موسی(ع) به خدا گفت: من گاهی حمام و دستشویی می‌روم، برهنه هستم، تو را یاد نمی‌کنم. اتفاقاً چقدر دعا و ذکر برای حمام و دستشویی داریم. خدای متعال به موسی فرمود: یاد من در همه حال باشد. مرحوم شیخ رجبعلی خیاط که کتاب «کیمیای محبت» را که آیت الله محمدی ری شهری نوشتند. رجبعلی خیاط جمله زیبایی داشتند. فرمودند: بعضی مواقع آدم نمی‌تواند از رختخواب بلند شود. در همان رختخواب با زبان مادری با خدا صحبت کند. خدایا مرا ببخش، مرا پاک کن… با خدا درد دل کند. نگو حال نماز شب و وضو مستحبی ندارم، پس با خدا هم صحبت نکنم. در همان رختخواب با خدا صحبت کند. نماز شب سه رکعتی بخوانند. سه رکعت آخر را بخوانند. اگر نمی‌توانند یک رکعت آخر را بخوانند. وقتی این نماز را خواندی لذت نجوا در دلت زنده می‌شود. یازده رکعت نماز شب شاید برای بعضی ترسناک باشد. بعضی پدر و مادرها فشار می‌آورند، باید یک جزء قرآن را بخوانند. نه خواندن یک صفحه هم ثواب دارد و خوب است. لازم نیست در نماز شب چهل مؤمن را دعا کنند. «ربنا آتنا» کافی است. روایت داریم پیغمبر خدا فرمود: نافله صبح مثل نماز صبح قبل از نماز صبح است. بهتر است از دنیا و ما فیها. حضرت امام(ره) در تحریرالوسیله می‌فرماید: دو رکعت نافله صبح ثوابش از نماز شب هم بالاتر است. در دعای ابوحمزه، امام سجاد می‌فرماید: خدایا به ذکر و یاد تو دل من زنده می‌شود. چه کنیم سردی خوف را از خودمان دور کنیم؟ چون خوف آدم را از همه چیز دور می‌کند. سردی انسان را منجمد می‌کند. خدایا با تو که نجوا می‌کنم و خوبی‌های تو را می‌بینم، سردی خوف از من برطرف می‌شود. رنجش خوف را من خنک می‌کنم. انشاءالله خدای متعال دست ما را بگیرد و قدم به قدم ما را جلو ببرد که شیفته و عاشق او شویم.

یکی از چیزهایی که برکات بسیار فوق‌العاده معنوی و مادی برای انسان می‌آورد و در برکات را بر روی ما باز می‌کند، تقوا و پرهیز از گناه است. ملکه تقوا یعنی اینکه انسان مواظب باشد خواست خدا را بر خواست خودش مقدم بدارد. جاهایی که چراغ قرمز خدا روشن است، نهی است اطاعت کنیم. در واقع امر و نهی خدا را بر همه چیز مقدم بدانیم. اگر کسی تقوا داشته باشد، اولاً در برکات آسمان و زمین را باز می‌کنیم. روزه از یک نظر از نماز مهمتر است. نماز کفاره شصت روز را ندارد. روزه را برای چه واجب کرده است؟ «لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ» (بقره/۱۸۳) یعنی این کلاس روزه‌داری برای این است که ما را به مقصد تقوا برساند و جزء متقین شویم. جزء کسانی شویم که خدا با متقین است. «أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقینَ» (بقره/۱۹۴) یعنی آنهایی که با تقوا هستند، همیشه خدا با آنها است. اگر کسانی می‌خواهند معیت با خدا را درک کنند، تقوا داشته باشند.

یکی از برکات بسیار مهم تقوا آیه‌ی دوم و سوم سوره مبارکه طلاق است. «وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَ‏ْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» (طلاق/۲ و ۳) روایت عجیبی داریم که امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: اگر شرق و غرب عالم به این آیه چنگ زنند، مشکلات همه برطرف می‌شود و کار همه درست می‌شود. «وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یجَْعَل لَّهُ مخَْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ وَ مَن یَتَوَکلَ‏ْ عَلىَ اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» خدا وعده‌های خیلی مهمی برای اهل تقوا در این آیه داده است. خدا وعده داده اگر کسی در زندگی‌اش بگوید: خدایا من فرمان تو را بر همه چیز مقدم می‌دارم. می‌خواهم به حرف تو گوش بدهم. خدای مهربان با او چند کار می‌کند. از خدا بترسد و امر و نهی خدا را پیاده کند. مقداری که در توان دارد. اولاً «یجَْعَل لَّهُ مخَْرَجًا» راه برون رفت، از تمام بن بست‌ها خدا بر او هموار می‌کند. تمام ناهمواری‌ها، هموار می‌شود. تمام ناهنجاری‌ها، هنجار می‌شود. تمام مشکلات حل می‌شود.

مرحوم آیت الله بهاءالدینی مکرر این آیه را می‌خواندند و می‌فرمودند: همانطور که وعده‌های دیگران را قبول می‌کنیم، کمی هم وعده‌های خدا را قبول کنیم. نقل می‌کنند بنده خدایی شنید هرکس با تقوا باشد، دنبال علم و تحصیل برای خدا برود، خدا او را کفایت می‌کند، رزقش را می‌دهد و همه کارهایش را اصلاح می‌کند. اتفاقاً باور کرد و دنبال تحصیل علم رفت و هم مشکلاتش حل شد و هم رزقش فراوان شد. فامیلی داشت بسیار فضول بود. گفت: شما از وقتی مشغول تحصیل شدی و دنبال تقوا رفتی، وضع مالی‌ات خوب شده است؟ گفت: خدا وعده داده کسی واقعاً با خدا کنار بیاید و انجام وظیفه کند، خدا رزقش را می‌رساند. مدتی گذشت و باز این سؤال را پرسید. گفت: خدا می‌دهد! خدا رزاق است. خدا وعده داده است. دید او را رها نمی‌کند. آخر به ذهنش رسید یک حرفی بزند این را آزاد کنند. بعد از شش ماه گفت: نگفتی رزقت را چه کسی می‌دهد؟ گفت: من وقتی خواستم دنبال علم و دانش بروم، یک یهودی ثروتمندی کنار خانه ما بود گفت: تو برو درس بخوان و با خدا باش، من ماهی یک میلیون به تو می‌دهم. گفت: احسنت! از روز اول می‌گفتی. گفت: تو چقدر نادان و بی‌‌معرفت هستی! شش ماه هست که می‌گویم: خدا رزاق است، باور نکردی، گفتم: یهودی ثروتمند است باور کردی؟ واقعاً اینطور است. ما اگر بگوییم: خدا می‌دهد و از غیب می‌رسد، باور نمی‌کنند. این خیلی بد است. یعنی اعتقاد و باور ما خیلی ضعیف است.

آیت الله بهاءالدینی می‌فرمودند: این آیه یک حقیقت است. بلافاصله خدا می‌دهد. اگر کسی واقعاً از صمیم دل خودش را مرتب و تمیز کند و حقوق دیگران را ادا کند، توبه واقعی کند و بگوید: خدایا از این به بعد می‌خواهم در کار تو باشم. خدا هم می‌گوید: من هم در کار تو هستم، بلا شک!

با وجود خدا و داشتن تقوا، رسیدن به بن بست محال است. ناهمواری‌ها را هموار می‌کند. کار دوم «وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ» رزق و روزی‌اش را از راه هایی که گمان ندارد برای او می‌رساند. گاهی ممکن است که آدم نقشه کشیده باشد، ولی از راه‌هایی که فکرش را هم نمی‌کرد، خدا برایش می‌رساند. حدیث داریم خدا بنا دارد رزق مؤمن و متقی را از راهی که باور ندارد، برساند. رزق هم، فقط پول نیست. رزق اعم از پول است. آرامش است، خوشی و سلامتی است، چه بسا افرادی پول دارند، دائم در فشار و بحران هستند. خدا تشریفات و تجملات را تضمین نکرده است، عروسی می‌خواهد بگیرد، اصل ضروریات زندگی را خدا می رساند، اما تشریفات و تجملات و خرید آنچنانی را خدا تضمین نکرده است. گاهی توقعات ما بیش از اندازه نیازمان است. روزی و نیازهای مادی و معنوی را خدا بلا شک می‌رساند.

ممکن است بعضی بگویند: آقا ما افرادی را داریم که خیلی مؤمن و با تقوا هستند. خود اهل‌بیت ما مگر مشکل نداشتند. گاهی گرسنگی و تشنگی بوده است. مگر اینها با تقوا نبودند؟ پس شما چه می‌گویید؟ «وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یجَْعَل لَّهُ مخَْرَجًا وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یحَْتَسِبُ» باید بگوییم که خدای مهربان می‌فرماید: اگر شما با تقوا بودید من بر شما آسان می‌کنم. یعنی اولیای خدا که با تقوا و ایمان هستند، بلاها ما را از پا درنمی‌آورد. امیرالمؤمنین(ع) وقتی کنار بستر حضرت زهرا بودند، دیدند حضرت زهرا در شرف شهادت هستند. شروع به گریه کردند. حضرت امیر(ع) عرض کردند: در راه خدا این مسائل خیلی کوچک است.

حضرت زینب (ع) در اوج گرفتاری گله و شکایت نکرد. بزرگی می‌گفت: ما درون اهل‌بیت و اولیاء را نشکافتیم ببینیم چقدر خوشی و مصیبت داشتند. «أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ» (یونس/۶۲) اگر شما ولی خدا شدی، خوف و حزنت می‌پرد. ولی آرامش دارند. خدا بلا را برنمی‌دارد، بلا بر آنها هموار می‌شود. حضرت زینب می‌گوید: من جز زیبایی چیزی نمی‌بینم. ما از رضای حق گله نداریم.

در روایت داریم کسی خدمت امام هادی آمد، متوکل امام هادی را در محل فقرا و مساکین قرار داد. برای اینکه اهانت کند. یک نفر آمد گریه کرد. آقا شما را اینجا گذاشتند، اهانت کردند! حضرت فرمود: فکر کردی من اینجا هستم؟ ما هرکجا که هستیم، آنجا نیستیم. ما در باغ و بستان هستیم. در خطبه قاصعه نهج‌البلاغه که مهم‌ترین خطبه است. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: من جزء گروهی هستم که دلشان در بهشت است و بدنشان در دنیا کار می‌کند. یعنی درون ما را حل می‌کنند. هرکس تقوا پیشه کند، «یجَْعَل لَّهُ مخَْرَجًا» راه برون رفت و خرج برایش قرار می‌دهیم، و رزق و روزی‌اش را هم می‌دهیم.

آقای شریعتی: خدایا دلهای سنگ آسا را بشکن، تا مگر در این شکستگی‌ها نشانی از تو بیاورند. حاج آقای فرحزاد نکته صلوات و اشاره قرآنی امروز را بفرمایند.

حاج آقای فرحزاد: در روایت داریم پیامبر(ص) فرمودند: آنهایی که دوست دارند، روز قیامت سرافراز و خوشحال و راضی و با سربلندی از قبر بلند شوند، زیاد صلوات بر محمد و آل محمد بگویند. از اعمال مهم این ماه هم زیاد گفتن این ذکر است.

آیه ۱۱۶ سوره مبارکه انعام خدای مهربان می‌فرماید: «وَ إِن تُطِعْ أَکْثرََ مَن فىِ الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا یخَْرُصُونَ» خدای مهربان نهی کرده که ما دنبال اکثریت برویم. اکثریت معیار حق و باطل نیست. اکثر روی زمین فاسق شدند، ملحد شدند، کافر شدند، خیلی جاها خدا اکثر را مذمت کرده است. اگر اکثر افراد دنبال خلاف رفتند و ربا گرفتند، این دلیل بر حقانیت نیست. ما باید ببینیم خدا و قرآن چه می‌گوید. انبیا و اولیاء چه می‌گویند؟ لذا خدای مهربان به پیغمبر نهی می‌فرماید که معیار حق و باطل را اکثریت قرار مده. حضرت امیر(ع) در نهج‌البلاغه می‌فرماید: وحشت نکنید در راه حق، به خاطر قلت اهلش. همیشه اهل حق کم هستند. حالا در زمان ظهور امام زمان ممکن است این حق با اکثریت تطبیق کند. «وَ إِن تُطِعْ أَکْثرََ مَن فىِ الْأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ» اگر معیار تو اکثر افراد روی زمین باشند، تو را از راه خدا منحرف می‌کنند. چون اکثریت با تخمین و حدس و گمان راه می‌روند، و دنبال گمان هستند. «إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا یخَْرُصُونَ»، سخرصون یعنی حدس می‌زنند، تخمین می‌زنند، روی وجدان و درک و باور و یقین حرکت نمی‌کنند. امیدواریم ما جزء متابعین حق باشیم.

آقای شریعتی: شب‌های بسیار عزیزی را پیش رو داریم. خیلی‌ها متوسل به این فرصت هستند که بهترین استفاده را بکنند و بهانه‌ای برای آشتی دوباره باشد. حاج آقای فرحزاد برای ما از آمادگی شب‌های قدر می‌گویند.

آقای فرحزاد: چون در آستانه شب قدر هستیم، کمی راجع به شب‌های قدر می‌گوییم. شب قدر شب خیلی مهمی است. ما یک سوره قرآن در مورد یک شب داریم. «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَهِ الْقَدْرِ» (قدر/۱) خدای بزرگ به پیغمبری که عزیز او است، می‌گوید: ای پیغمبر نمی‌دانی شب قدر چه بی است؟ «وَ مَا أَدْرَئکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ» (قدر/۲) بعد یک چشمه‌اش را بیان کرده که «لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرٌْ مِّنْ أَلْفِ شهَْرٍ» (قدر/۳) این چند ساعتی که روز و شب قدر خیلی مهم است، می‌فرماید: برتر و بالاتر از هزار ماه است. هزار ماه، هشتاد سال است. یک سال پرونده‌ی ما در شب قدر تصویب می‌شود. اینکه زنده باشیم، مرده باشیم، حج برویم… برای همین می‌طلبد که ما از دو سه روز قبل از شب‌های قدر خودمان را برای پذیرش الطاف بیکران الهی آماده کنیم. یکی از چیزهای مهمی که ما را آماده می‌کند، توبه و استغفار کامل است. از اعمال ماه رجب و شعبان هم توبه و استغفار است.

ما دو نوع گنهکار داریم. یک گنهکار داریم که معاند است. لجباز است. گنهکاری که مُصِر است. گناه می‌کند و روی آن پافشاری می‌کند و گناه را توجیه می‌کند. مثل شیطان که خدا به او گفت: چرا سجده نکردی؟ گفت: من بهتر هستم. آدم باید به من سجده کند. بعضی‌ها در این آیه‌ای که خدا فرموده: من جهنم را پر می‌کنم، خیلی هول برشان داشته است. اما خدا به دنبالش می‌گوید که در دعای کمیل هم داریم: خدایا تو قسم خوردی از کافرها و معاندین جهنم را پر کنی. خدا می‌گوید: من جن و انس را در جهنم پر می کنم اما از کافرین! معاند چه کسانی هستند؟ زمانی پیغمبر و حضرت علی در جهنم می‌آیند که دست بعضی را بگیرند و نجات بدهند. نمونه‌اش را در خصال شیخ صدوق خواندیم. اینها می‌بینند که در جهنم نسیمی می‌وزد و خنک شده است. می‌پرسند: چه خبر است؟ می‌گویند: پیغمبر یا مولا علی(ع) آمده‌اند. رویش را برمی‌گرداند و می‌گوید: من حاضر هستم در آتش بسوزم و روی پیغمبر را نبینم. این معاند است. انسان‌های لجبازی که می‌گویند: دو بعلاوه دو چهار نمی‌شود! خورشید آسمان را منکر می‌شوند. «وَ کَرَّهَ إِلَیْکُمُ الْکُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْیانَ أُولئِکَ هُمُ الرَّاشِدُونَ» (حجرات/۷) آیه قرآن می‌گوید: «حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإیمانَ وَ زَیَّنَهُ فی‏ قُلُوبِکُمْ» آنهایی که دوست اهل‌بیت و امیرالمؤمنین هستند، به برکت آن معلم از گناه دوری می‌کنند. قبل از گناه و بعد از گناه و موقع گناه ناراحت هستند. اینها قطعاً بدانند که خدا اینها را نوازش می‌کند و گناهکاران لجباز را می‌برند و گوشمالی می‌دهند.

دسته دوم منفعل هستند. شرمنده و ناراحت هستند. بزرگی مثالی زده که اگر یک چیز قیمتی در خانه باشد، که پدر و مادر روی این ظرف خیلی حساس هستند. حالا بچه می‌آید، این ظرف را می‌شکند. این کار خلاف را کرد. پدر می‌آید و به بچه‌اش می‌گوید: چرا قوری را شکستی؟ می‌گوید: شکستم که شکستم! مگر چه شده؟! به شما چه ربطی دارد؟! حتماً این بچه باید تأدیب شود. پدر هم به نحوی این بچه را گوشمالی می‌دهد. اما اگر پدر و مادر نگاه می‌کنند، این بچه که این ظرف را شکست. خود بچه هم همراه ظرف شکست. عرق به پیشانی بچه نشست. اینجا پدر و مادر او را بغل می‌کنند، می‌گویند: فدای سرت! اشکالی ندارد! آدم‌هایی هستند که گناه در آنها اینقدر شکستگی ایجاد می‌کند که از خودشان بیزار هستند. خلافی در جوانی کرده، چهل سال است او را رها نمی‌کند. صد در صد خدا اینطور آدم‌ها را می‌بخشد. آدم‌هایی که منفعل و نادم و شرمنده هستند، خدا می‌بخشد. ملا عبدالله می‌گوید: زیاد محرومیت دیدن، محرومیت می‌آورد. کسی زیاد خودش را به فقر بزند، فقیر می‌شود. اینکه ما بیچاره و درمانده هستیم، حق است. ولی اینکه بگوییم: خدا ما را نیامرزیده است، این درست نیست. همین حالت ناراحتی و گریه که داری شک نکن که آمرزیده می‌شوی.

خدا مرحوم دولابی را رحمت کند. می فرمودند: شخصی با زن و بچه‌اش بد اخلاقی کرده بود. بعد جلسه آمد و خوب شد. بعد از جلسه به من گفت: حاج آقا نامردتر از من پیدا نمی‌شود. من بچه‌هایم را آزار دادم. نامرد هستم، پست هستم. می‌گفت: من هم می گفتم: تو مرد هستی! تو خوب هستی! من برعکس می‌گفتم. چون الآن که منفعل و شرمنده شده است، «فَأُوْلئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَنات‏» (فرقان/۷۰) خدا سیئات را به حسنات تبدیل می‌کند. بلکه خدا او را نوازش کند. «إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَ یُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ» (بقره/۲۲۲) آنهایی که دوست دارند پاک شوند و توبه واقعی می‌کنند، خدا اینقدر به آنها نوازش می کند و محبت می‌کند. حدیث داریم خدای مهربان می فرماید: من ناله گنهکار را از تسبیح تسبیح کنندگان بیشتر دوست دارم. کسانی را که به خاطر عبادت‌هایشان دچار غرور می‌شوند، خدا اهمیت نمی‌دهد. ولی آنهایی که منفعل و شرمنده هستند، خدا ناله آنها را بیشتر دوست دارد. روایت دارم که حضرت موسی به خدا گفت: «یا اله العالمین»د ای خدای علما و دانشمندان، جواب آمد: لبیک! عرض کرد ای خدای عبادت کنندگان! جواب آمد: لبیک! گفت: ای خدای گناهکاران، چند بار جواب آمد: لبیک لبیک! عرض کرد: خدایا، برای خدا علما و عبادت کنندگان یکبار لبیک گفتی، اما برای خدای گناهکاران چند بار گفتی؟ فرمود: ای موسی عالم به علمش و عابد به عبادتش دلخوش است. اما بنده گناهکار جز من کسی را ندارد. او را باید بیشتر نوازش کرد.

یکی از چیزهایی که باعث می‌شود ما شب‌های قدر خیلی بهره بگیریم، گذشتن از همدیگر است. می‌گوید: دلهایمان را با کسی که قهر هستیم جلا بدهیم. می‌خواهیم راه شما باز شود. ما از امام رضا(ع) حدیث داریم که خدا در ماه رجب و شعبان و رمضان چقدر افراد را می‌بخشد، تا شب قدر، شب قدر عفو عمومی می‌شود. الا دو مؤمنی که با هم قهر هستند و کدورت دارند. دلهایشان با هم چرکین است. خدا اینها را می‌گوید: نگهدار. تا آشتی نکنند پرونده به جریان نمی‌افتد. گذشت کنیم، اگر نتوانستیم به خدا واگذار کنیم.

آقای شریعتی: کتاب «حدیث دوست» مجموعه منبرهای حاج آقای فرحزاد است. نکات خوبی را فرمودند. انشاءالله خدا توفیق درک شب‌های قدر را به همه ما عنایت کنند. حاج آقا دعا بفرمایند و همه ما آمین بگوییم.

حاج آقای فرحزاد: خدا را قسم می‌دهیم به حق محمد و آل محمد قلب امام زمان را از ما راضی و فرجش را نزدیک و همه ما را جزء شیعیان خالص و جزء متقین قرار بدهد و همه ما را از برکات این ماه بهره‌مند کند و رفع گرفتاری از همه گرفتارها به فضل و کرمش عنایت کند و همه ما را عاقبت بخیر کند. «السلام علیک یا ابا محمد یا حسن بن علی و السلام علیک یا ابا عبدالله»

آقای شریعتی: بهترین‌ها را برای شما آرزو می‌کنم. الحمدلله رب العالمین و صل الله علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین.

کارشناس برنامه: حجت الاسلام و المسلمین حبیب الله فرحزاد
برنامه سمت خدا | تاریخ پخش : ۱۳۹۳/۰۴/۲۳

.