بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
و صلی الله علی محمدٍ و آله الطاهرین

ای آب نمی از نم باران دو دستت *** قربان تو و غیرت ویران دو دستت
دریا چو گدا ملتمس افتاده به پایت *** چشمت به کرامات فراوان دو دستت
انداختن چنگ پر از وسوسه‌ی آب *** بیت‌الغزل نظم پریشان دو دستت
مردانگی و غیرت و دلباختگی را *** باید که بسنجند به میزان دو دستت
دست از دل و دامان کریمان جهان شست *** آن دست که شد دست به دامان دو دستت

آقای شریعتی: سلام می‌گویم به همه‌ی بیننده‌های خوبمان، خانم‌ها و آقایان. امروز بر شما مبارک باشد. سالروز میلاد با برکت حضرت ابالفضل عباس (ع) را به شما تبریک می‌گویم. خوشحالیم که در این روز مبارک و فرخنده با سمت خدا مهمان خانه‌های شما هستیم. آرزو می‌کنم در هرکجا که هستید، انشاءالله ایام به کام شما باشد. حاج آقای فرحزاد سلام علیکم خیلی خوش آمدید.

حاج آقای فرحزاد: علیکم السلام و رحمه الله، خدمت‌ شما و همه‌ی‌ بینندگان عزیز عرض سلام و ادب و احترام داریم. اعیاد شعبانیه و خصوصاٌ امروز که روز ولادت باب الحوائج آقا ابالفضل العباس باب الحوائج(ع) است، را به همه عزیزان تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم خصوصاً جانبازان عزیز که امروز این افتخار را دارند که شباهتی به حضرت ابالفضل دارند، و عضوی از اعضایشان را در راه خدا تقدیم کردند. انشاءالله قدردان این بزرگواران باشیم. ماه شعبان تنها ماهی است که دیگر در آن شهادت و وفات نیست. همهد جشن و شادی است. انشاءالله عزیزان دلهایشان مملوء از شادی و خوشی و خرمی باشد و این شادی را هم به دیگران انتقال بدهند. این اعیاد و تولدها بر همگی مبارک و میمون باشد.

آقای شریعتی: تبریک ویژه‌ای هم به همه جانبازان عزیز بگوییم. یک تقدیری هم از همسران صبور جانبازان و خانواده‌های آنها بکنیم. انشاءالله در هرکجا که هستند، موفق و مؤید و منصور باشند. بحث ما در هفته‌های اخیر بحث خیر و برکت هست.
خیلی‌ها دلشان می‌خواهد زندگی‌شان پر خیر و برکت باشد. در ذیل همین بحث، بحث شکر مطرح شد و مطالب بسیار ارزنده‌ای را شنیدیم. از باب «وَ أَمَّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» (ضحی/۱۱) یک مقداری از نعمتهای خداوند متعال را گفتند و ما هم شاکر آن نعمت‌ها بوده و هستیم. انشاءالله. خدمت شما هستیم و بحث امروز شما را می‌شنویم.

حاج آقای فرحزاد: بسم الله الرحمن الرحیم. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
راه‌های شکرگزاری یکی درک نعمت است که کسی قلباً نعمتی را درک کرد، «فَقَدْ أَدَّى شُکْرَهَا» (کافی/ج۲/ص۹۹) شکرش را به جا آورده است. یکی از راه‌های شکرگزاری «التَّحَدُّثُ بِنِعَمِ اللَّهِ شُکْر» (وسایل‌الشیعه/ج۷/ص۴۰)، «وَ أَمَّا بِنِعْمَهِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ» یعنی مجالس شکرگزاری، بازگو کردن شکرها، گفتن و یادآوری شکرها خودش یک نعمتی است.

یکی از راه‌های شکرگزاری در روایات ما این است که اگر ما می‌خواهیم حق خدای متعال را ادا کنیم و شکر نعمت‌هایش را به جا آوریم، عبادت و بندگی خدای متعال است. یعنی خدایی که این همه به ما لطف و عنایت کرده شکرش این است که ما حرف او را گوش بدهیم و بندگی او را بکنیم. مثل پدر و مادری که به ما خیلی احسان و لطف و محبت کردند، حرفشان را گوش بدهیم و اطاعتشان را بکنیم. این فرمایش مولا امیرالمؤمنین که می‌فرمایند: بارپروردگارا! «مَا عَبَدْتُکَ خَوْفاً مِنْ نَارِکَ وَ لَا طَمَعاً فِی جَنَّتِکَ» (بحارالانوار/ج۶۷/ص۱۸۶) خدایا من تو را با روی خوف پرستش نمی‌کنم. این عبادت برده‌ها است که اجباری و روی ترس است. من تو را از روی طمع پرستش نمی‌کنم. عبادت بده و بستان عبادت تجار است. «بل عبدتک شکرا» بخش مهم کارهای عبادی و بندگی اهل‌بیت و پیغمبر عظیم‌الشأن(ص) شکرگزاری از خدای متعال بوده است. در مقابل این همه الطاف بی‌کرانی که خدای مهربان بر سر ما ریخته است، می‌طلبد که ما هم عبادت کرنش و پرستش کنیم.

درباره‌ی حضرت نوح(ع) در آیه قرآن داریم «إِنَّهُ کانَ عَبْداً شَکُوراً» (اسراء/۳) بنده شکور و سپاسگزاری بوده است. پیغمبر ما در حد اعلای عبادت، طاعات و بندگی را ارائه می‌دادند، حتی در روایات داریم اینقدر خودشان را به زحمت می‌انداختند، از روی شوق و عشق بوده نه اینکه زحمت باشد. گاهی بدنشان یک مقدار آسیب می‌دید. آیه نازل شد: «ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقى‏» (طه/۲) ما قرآن را نفرستادیم خودت را به زحمت بیاندازی و عبادت فوق‌العاده کنی. گاهی پاهای حضرت ورم می‌کرد. به بدن فشار می‌آمد. یکبار یکی از همسران پیغمبر به پیغمبر عرض کرد: «لِمَ تُتْعِبُ نَفْسَکَ وَ قَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِکَ وَ مَا تَأَخَّرَ» (وسایل‌الشیعه/ج۶/ص۱۹۱) دید حضرت خیلی عبادت می‌کند. خیلی سر به سجده می‌ساید و خیلی عرض ادب می‌کند. گفت: چرا اینقدر خودت را به زحمت می‌اندازی و عبادت زیاد انجام می‌دهی؟ خدای مهربان به تو وعده داده، وعده کرامت داده، همه گذشته و آینده تو آمرزیده شده است. کمبودی نیست و خدا همه‌چیز به شما مرحمت کرده است. حضرت در پاسخ این ایراد همسرشان فرمودند: «أَ فَلَا أَکُونُ عَبْداً شَکُوراً» آیا من بنده شکرگزار خدا نباشم؟ ولو اینکه خدا همه چیز به من داده است، همه چیز را آمرزیده و آینده را هم تضمین کرده است. اما حق سپاسگزاری در مقابل این خدایی که اینقدر به من لطف کرده است این است که در خانه‌ی او بیایم و کرنش و کوچکی و عبادت کنم. این شکرگزاری این را می‌طلبد. پس به یک معنا انجام واجبات و ترک گناهان و عبادت تشکر از خداوند است. یک مصداق کامل نماز و روزه است. حج رفتن و زکات و خمس پرداختن، تشکر از خدای متعال است.

در شبانه‌روز عزیزان مقید باشند دو رکعت نماز شکر مثل نماز صبح بخوانند. در هر حالی انسان می‌تواند نماز را اقامه کند. خوب است که هروقت یاد نعمت خدای متعال می‌افتد، وضو بگیرد و دو رکعت نماز بخواند. نماز شکر برجای آورد. خود این تشکر باعث افزایش نعمت‌ها می‌شود. خدای متعال برکت و خیر را برای بندگانش زیاد می‌کند. پس یک بخش شکرگزاری از خدای متعال عبادت است.

در امالی شیخ صدوق که از مفاخر و بزرگان شیعه است، آمده که: روزی پیغمبر خدا در جمع اصحابشان فرمودند: «أَیُّکُمْ یَصُومُ الدَّهْر» (امالی صدوق/ص۳۳) در شما کسی است که در سال ۱۲ ماه را روزه بگیرد و همه ایام روزه باشد؟ جناب سلمان بلند شد و گفت: «أنا یا رسول الله» من همه ایام روزه می‌گیرم. بعد از مکثی فرمودند: «فأیکم یحیی اللیل» آیا در میان شما کسی است که تمام شب را تا صبح عبادت کند؟ باز جناب سلمان بلند شد و عرض کرد: «قال سلمان أنا یا رسول الله» من همه شب را تا صبح عبادت می‌کنم. باز بار سوم حضرت فرمودند: «قال فأیکم یختم القرآن فی کل یوم» در بین شما کسی هست که در شبانه روز همیشه یک ختم قرآن کند. باز سلمان بلند شد و عرض کرد: «فقال سلمان أنا یا رسول الله». در روایت هست که بعضی از افرادی که جاهل بودند و در مجلس حضور داشتند، ناراحت شدند. بلند شدند و اعتراض کردند. گفتند: یا رسول الله! سلمان اهل فارس است. اهل ایران است. «إن سلمان رجل من الفرس یرید أن یفتخر علینا معاشر قریش» می‌خواهد بر ما قریش افتخار کند، ما دیدیم که سلمان خیلی از روزها روزه نیست، در حالی که می‌گوید: من همیشه در طول سال روزه هستم. شب‌ها گاهی می‌خوابد، در حالی که می‌گوید: من شب تا صبح عبادت می‌کنم. ما گاهی دیدیم ساکت است، در حالی که ادعا می‌کند، من ختم قرآن می‌کنم. این چه کسی است و چطور ممکن است؟ وقتی اینطور برخورد تند کردند، پیغمبر عظیم الشأن(ص) به آن شخصی که اعتراض کرده بود فرمودند: «مه یا فلان أنى لک بمثل لقمان الحکیم» یعنی ساکت شو و حرفت را پس بگیر، حضرت سلمات مثل لقمان حکیم است. لقمان حکیم بنده خالص خدا بود و حکمت‌های زیادی را خدا به او داده بود. «سله فإنه ینبئک» از خود سلمان بپرس، به تو راه حل نشان می‌دهد. بعد می‌گوید: خدمت سلمان آمد، به سلمان گفت: آقا شما که می‌گویید: من همیشه روزه می‌گیرم، در حالی که ما بعضی مواقع روزه نمی‌گیریم، معنایش چیست؟ حضرت سلمان(ع) فرمود: من در هر ماه، سه روز، روزه می‌گیرم. خدای مهربان هم فرموده: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَهِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» اگر کسی یک حسنه بیاورد، ده برابر است. یعنی یک روز، ده روز است و سه روز، سی روز می‌شود. وقتی در هر ماه من سه روز را روزه می‌گیرم، پس گویی سی روز را روزه گرفتم. من ماه شعبان را هم روزه می‌گیرم و به ماه مبارک رمضان وصل می‌کنم. روزه گرفتن در ماه شعبان را روایت داریم که از روزه ماه رجب هم بالاتر است. فرمودند: چرا از روزه‌ی شعبان غافل هستید؟ یک روز، روزه گرفتن در ماه شعبان بهشت را واجب می‌کند. آنها که روزه‌ی قضا دارند باید نیت روه قضا را کنند. ثواب ماه شعبان را می‌برند.«و أصل شعبان بشهر رمضان فذلک صوم الدهر» روزه‌ی ماه شعبان را به ماه رمضان وصل می‌کنم، این روزه‌ی کل سال می‌شود. دوم اینکه حضرت فرمودند: کدام یک از شما ب را تا صبح به عبادت می‌گذرانید؟ پیغمبر خدا فرمودند: «من بات على طهر فکأنما أحیا اللیل کله‏» دین ما واقعاً دین آسانی است. پیغمبر خدا فرمود: اگر کسی شب را با وضو و طهارت بخوابد، قبل از رفتن به رختخواب وضو بگیرد، حتی جاهایی که امکان ندارد، تیمم کند. تیمم به جای وضوی قبل از خوابیدن، خدا برای این هم ثواب می‌نویسد. «من بات على طهر فکأنما أحیا اللیل کله» با وضو و با طهارت بخوابی مثل این است که تا صبح عبادت کردی. سلمان اینها را باور کرده بود و لذا پیغمبر هم فرمودند: درست است.

سوم که گفتم: من هرروز ختم قرآن می‌کنم، «سمعت حبیبی رسول الله‏» از حبیبم پیغمبر خدا شنیدم که فرمود: یا علی، مثل تو مثل سوره‌ی «قل هو الله احد» است. اگر کسی تو را با قلب دوست بدارد، «فقد کمل ثلثا الإیمان‏» هرکس با دل تو را دوست بدارد، خدای متعال یک سوم ایمان را به او مرحمت می‌کند. «و من أحبک بلسانه و قلبه و نصرک بیده فقد استکمل الإیمان‏»اگر هم تو را با قلب و با زبان دوست بدارند، دو سوم ایمان را دارد. اگر کسی فقط عاشق اهل‌بیت است، بخشی از راه را آمده است. دشمنی ندارد و دوستی دارد، ولایت دارد و قبول دارد. اهل‌بیت را پذیرفته است. بعد فرمود: یا علی، «و من أحبک بلسانه و قلبه و نصرک بیده فقد استکمل الإیمان‏» ان کسی که هم با قلب عاشق است، هم با زبان اظهار می‌کند، هم با عمل ارائه می‌دهد، این ایمانش کامل است. بعد فرمودند: یا علی هرکس یکبار سوره «قل هو الله» را بخواند، یک سوم قرآن را تلاوت کرده است. دو بار تلاوت کند، دو سوم قرآن و سه بار تلاوت کند، کل قرآن را تلاوت کرده است. مستحب است شب هنگام خوابیدن این سوره خوانده شود. اگر کسی سه بار در شبانه‌روز سه بار سوره توحید را تلاوت کرد، شک نکند. بعضی می‌گویند: ما باید خودمان را تکه تکه کنیم تا خدا یک ثواب بزرگ به ما بدهد. اینها دیر باور هستند. خدای متعال دنبال فضل و لطف و کرم است. دنبال بهانه است که چیزهای بزرگ را به بهانه‌ی کوچک از ما بپذیرد. باورمان شود سه «قل هو الله» واقعاً ثواب یک ختم قرآن را دارد که سلمان این را باور کرد. پیغمبر خدا به امیرالمؤمنین فرمود: یا علی! به آن خدایی که مرا به پیغمبری فرستاده است، «لو أحبک أهل الأرض کمحبه أهل السماء» اگر همانطور که اهل آسمان عاشق تو هستند و تو را دوست دارند، اهل زمین را هم دوست می‌داشتند، خدای متعال کسی را در آتش جهنم نمی‌انداخت. «لک لما عذب أحد بالنار» بعد هم گفت: من این کارها را عمل می‌کنم. با وضو به رختخواب می‌روم. سه «قل هو الله» می‌خوانم. در ماه سه روز، روزه می‌گیرم. این توجیه بیانی است که پیغمبر خدا از من سؤال کردند و من پاسخ دادم. «کأنه قد ألقم حجرا» منافقانی که اعتراض کرده بودند، خاموش شدند.

پس یک بخش شکرگزاری از نعمت‌ها شکرگزاری با عبادت و بندگی خداست که در رأسش نماز است. ستون دین و معراج مؤمن نماز است.

یکی دیگر ار راه‌های شکرگزاری که در روایات ما هم زیاد توصیه شده است، شکرگزاری زبانی است. یعنی همین که ما با زبانمان از خدای متعال تشکر کنیم. شکرگزاری زبان هم خیلی مهم است. «الحمدلله، شکر لله» از خدای متعال شکرگزاری از بندگان خداست. همین تشکر زبانی خستگی پدر و مادر را از تن درمی‌آورد.تشکر از معلمانی که نه ماه زحمت کشیدند. بزرگواری به من می‌فرمودند: من هر چند روز یکبار از همسرم در حد اعلا تشکر می‌کنم. عکس این هم ممکن است. پدر و مادر از فرزندشان اگر حرف گوش کن است، تشکر کنند. این شکرگزاری زبانی هم نعمت‌ها را زیاد می‌کند و هم آرامش می‌دهد و خستگی را از دل طرف درمی‌آورد. طرف را تشویق می‌کند به اینکه کار را بیشتر انجام بدهد. تشکر زبانی چه از خدای متعال و چه از بندگان خدا آرامش عجیبی می‌دهد. «أَشْکَرُکُمْ لِلَّهِ أَشْکَرُکُمْ لِلنَّاسِ» (کافی/ج۲/ص۹۹) هرچقدر که شما به دست و پای پدر و مادر می‌افتی، از معلم تشکر می‌کنی، در واقع جدا نیست. خدا می‌گوید: بارک الله! شکر مرا هم به جا می‌آوری. اگر اینها را به جا نیاوری، شکر مرا هم به جا نیاوردی.

شکرهای زبانی برای خدای متعال در روایات آمده است. «شُکْرُ کُلِّ نِعْمَهٍ وَ إِنْ عَظُمَتْ أَنْ تَحْمَدَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهَا» (کافی/ج۲/ص۹۵) امام صادق(ع) فرمود: شکر هر نعمتی ولو هرچقدر بزرگ باشد، این است که از صمیم دل الحمدلله بگویی. ساده‌ترین شکرها «الحمدلله» است. یعنی تمام حمدها، تمام ستایش‌ها، تمام خوبی‌ها برای خداست. در روایتی از امام باقر و امام صادق(علیهما‌السلام) داریم که آقا قاطری داشتند، گم شد. حضرت فرمودند: اگر «لَئِنْ رَدَّهَا اللَّهُ عَلَیَّ لَأَشْکُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُکْرِه‏» (کافی/ج۲/ص۹۷) اگر خدا این مرکب را به من برگرداند، شکری می‌کنم که حق شکر خدا باشد. بعضی از اصحاب منتظر شکرگزاری آنچنانی حضرت بودند. اتفاقاً مدت کمی طول نکشید، مرکب پیدا شد. حضرت فرمودند: الحمدلله! راوی تعجب کرد آقاجان! قربانت بروم، «لَأَشْکُرَنَّ اللَّهَ حَقَّ شُکْرِه‏» حق شکر خدا چه شد؟ فرمودند: «أَ لَمْ تَسْمَعْنِی قُلْتُ الْحَمْدُ لِلَّهِ» یعنی تمام خوبی‌ها را به خدا نسبت دادم. این کلمه کوچک است، ولی یک دریای بی‌کران در آن حقیقت خوابیده است. مرحوم دولابی همیشه می‌فرمودند: وقتی الحمدلله را با قلب و زبان و توجه می‌گوییم، خدا خیلی به انسان لطف می‌کند. ناسپاسی در مملکت ما زیاد است. الحمدلله بر نعمت هایی که خدا به ما مرحمت کرده است.

باز یک روایت زیبای دیگر دیدم، پیغمبر عظیم الشأن فرمودند: آب را با سه الحمدلله بنوشید. مستحب است آدم آب را آرام آرام بخورد. «مِنْ شُرْبِ الْمَاءِ» اگر کسی مقداری از آب را میل کند، «مَکَثَ هُنَیْئَه» مکثی کند و بگوید: الحمدلله! بعد از لحظات کم باز یک جرعه بخورد، باز دوباره الحمدلله بگوید. باز بار سوم میل کند و الحمدلله بگوید. امام صادق(ع) فرمود: با سه جرعه آب را نوشیدن و سه بار الحمدلله گفتن و یاد خدا را برجای آوردن، خدا بهشت را واجب می کند. باز روایت داریم هیچ قوم و دسته و گروهی نیستند، موقع شروع غذا با بسم الله و نام و یاد خدا شروع کنند، حتی اگر وسط غذا و لقمه‌ی آخر یادشان افتاد بسم الله نگفتند، بسم الله بگویند. یا بگویند: «بسم الله علی اوله و آخره». عزیزانی که دسته جمعی غذا می‌خورند، یک نفر بلند بسم الله بگوید. حدیث داریم اگر بسم الله نگویید، شیطان می‌آید دخالت می‌کند، و نورانیت و معنویت غذا کم می‌شود. پایان غذا هم الحمدلله بگوید. هیچ قومی غذا و طعامش را با یاد خدا و بسم الله شروع نمی‌کند، و با الحمدلله به پایان نمی‌برند، حدیث داریم اگر الحمدلله و شکرلله نگفتند، ملائکه می‌گویند: بد بنده‌هایی هستید.غذا خوردید و الحمدلله نگفتید.

آقای شریعتی: انشاءالله زندگی همه ما منور به نور قرآن و اهل‌بیت باشد. دعای ویژه‌ای برای موفقیت همه دانش‌آموزانی که امتحان دارند و طلاب و دانشجویان عزیز می‌کنیم. انشاءالله همگی موفق و مؤید باشند. حاج آقای فرحزاد نکته صلوات و اشاره قرآنی امروز را بفرمایند.

حاج آقای فرحزاد: یک صلوات خیلی زیبایی ظهرهای ماه شعبان در مفاتیح هم هست که وارد شده و از امام سجاد(ع) که امشب هم شب ولادت این بزرگوار است، «شجره النبوه و موضع الرساله» یک بخشی درباره فضیلت صلوات است. «اللهم صل على محمد و آل محمد صلاه کثیره تکون لهم رضا» خدایا صلوات فراوان بر محمد و آل محمد نازل بفرما که باعث خشنودی دل محمد و آل محمد شود. از این تعبیر استفاده می‌شود اگر صلوات هیچ خاصیتی نداشته باشد، «تکون لهم رضا» صلوات زیاد دل محمد و آل محمد را خشنود می‌کند. ماه شعبان هم ماه رضاوان ماه خضنودی خداست. «و لحق محمد و آل محمد أداء و قضاء بحول منک و قوه یا رب العالمین‏» یعنی این صلوات فراوان ما را وسیله‌ی ادا کردن حق محمد و آل محمد، چه حق گذشته و حق فعلی قرار بده. البته ادا کردن حق آنها کار خداست.کثرت صلوات هم خشنودی خدا و هم ادا کردن حق آنها را دارد.

روایت زیبای دیگری هم در بحارالانوار است. اگر کسی از پیغمبر خدا تشکر کند، بگوید: «جَزَى اللَّهُ عَنَّا مُحَمَّداً مَا هُوَ أَهْلُهُ» (بحارالانوار/ج۹۱/ص۶۳) خدایا آنچه حق و سزاوار پیغمبر است، به جای ما به پیغمبر مزد بده. «أَتْعَبَ سَبْعِینَ کَاتِباً أَلْفَ صَبَاحٍ» هفتاد نویسنده و کاتب و ملائکه مشغول می‌شوند، هزار روز ثواب کسانی را می‌نویسند که از خدا شکرگزاری می‌کنند. «مَنْ قَالَ جَزَى اللَّهُ عَنَّا مُحَمَّداً مَا هُوَ أَهْلُه‏» خدایا جزای پیغمبر را خودت ادا کن، طوری که سزاوار او هست.

آیه‌ای که در این صفحه از حضرت عیسی(ع) خدای مهربان صحبت کرده که حضرت عیسی را نکشتند، به دار آویزان نکردند بلکه خدا او را زنده نگه داشته تا زمانی که برگرداند. «وَ إِن مِّنْ أَهْلِ الْکِتَابِ إِلَّا لَیُؤْمِننَ‏َّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَ یَوْمَ الْقِیَامَهِ یَکُونُ عَلَیهِْمْ شهَِیدًا» یعنی هیچ اهل کتابی نیست، الا اینکه هنگام مردن به حضرت عیسی(ع) ایمان بیاورند. اهل کتاب یهودی‌ها، نصرانی‌ها، معتقد به روح القدس هستند، یا فرزند برای خدا قائل هستند، موقع مردن حقیقت باز می‌شود. چون آدم از عالم طبیعت بیرون می‌رود، مانند فرعون که لحظه آخر به خدا ایمان آورد. ولی ایمان آن موقع فایده ندارد. حجاب‌ها کنار می‌رود و لذا به حقیقت وجود حضرت عیسی که بنده و عبد خداست، باورشان می‌شود و به پیغمبر خدا ایمان می‌آورد، آن زمان ایمان آوردن فایده ندارد. روز قیامت حضرت عیسی(ع) شهادت می‌دهد بر آنهایی که به حق و ناحق به او ادعاهایی بستند که او پسر خداست.

ماه شعبان ماه پیغمبر خداست و ماه بسیار مهمی است. تعبیری که در همین صلوات است، «شَعْبَانُ الَّذِی حَفَفْتَهُ مِنْکَ بِالرَّحْمَهِ وَ الرِّضْوَانِ» (وسایل‌الشیعه.ج۱۰/ص۴۹۲) یعنی این ماه را با رحمت و خشنودی خودت پر کردی. و خدا توفیق بده ما اعمال این ماه را درست انجام بدهیم، آخرش هم می‌گوییم: «و قد أوجبت لی منک الکرامه و الرضوان و أنزلتنی دار القرار و محل الأخیار» یعنی اگر انسان درست اعمال ماه شعبان را به جا آورد،رحمت خدا بر او واجب می‌شود. رضوان و خشنودی خدا که خدا از ما راضی باشد، ما هم از خدا راضی باشیم. شفاعت پیغمبر ما را می‌گیرد و در جوار پیغمبر در بهشت برین خواهیم بود. از اعمال این ماه پر برکت روزه گرفتن است که اشاره کردیم. حتی از ماه رجب در بعضی روایت هست که برتر و افضل است. از اعمال این ماه استغفار است که در بعضی روایات داریم که هفتاد برابر ماه‌های دیگر فضیلت دارد. استغفار هم فقط زبانی نباشد. روزی هفتاد مرتبه گفتن «استغفرالله و اسئله التوبه» مستحب است. معنای استغفار این است که آدم از گناه متنفر و منزجر شود. بدی‌هایش را کنار بگذارد. هم ندامت گناه و هم کنار گذاشتن گناه، توبه و استغفار واقعی است. آدم با دل پاک و پاکیزه وارد ماه رمضان شود. استغفار در این ماه خیلی سفارش شده به حدی که هفتاد برابر ماه دیگر سفارش شده است.
از اعمال بسیار مهم این ماه زیاد صلوات بر محمد و آل محمد است.حداقل روزی صد بار، دویست بار، پانصد بار، هرچقدر می‌توانیم صلوات بفرستیم. این نکته‌هایی هم که در مورد سه بار خواندن «قل هو الله» می‌گوییم، معنایش این نیست که آدم قرآن را نخواند، معنایش این است که اگر کسی نتواند قرآن را بخواند، لااقل این حداقل‌ها جایگزین می‌شود. برای کسانی که یک دور قرآن را می‌خوانند، بدآموزی نداشته باشد. ولی می‌خواهم عرض کنم این فرصت‌ها هم مهم است. اینکه آدم بگوید: من نماز صبح نمی‌خوانم، یک وضو می‌گیرم تا صبح برایم عبادت بنویسند. مستحبات وقتی قبول می‌شود که ما واجبات را درست انجام دهیم. عبادت‌هایمان را با گناه باطل نکنیم. استغفار در این ماه فوق‌العاده سفارش شده است.
از اعمال این ماه زیارت اباعبدالله خصوصاً در ماه شعبان است. از اعمال این ماه مناجات شعبانیه است. اصل این دعا از امیرالمؤمنین(ع) است و ما کم دعاهایی را داریم که تمام ائمه می‌خواندند.

از اعمال دیگر این ماه تلاوت قرآن و صدقه دادن است. صدقه را هر روز بدهید و فراموش نکنید. بخشی از مال را کنار بگذارند، ولو نصف خرما و یک لیوان آب کنار بگذارند. صدقه دادن دقع بالا می‌کند، ولو اینکه بلا مسلم شده باشد.

چون امروز، روز ولادت آقا ابالفضل العباس است، شخصیت‌هایی مثل حضرت ابالفضل در این امت قائم مقام هستند که مقام بس بلندی دارند. امام سجاد تعبیری دارند و فرمودند: عمویم حضرت عباس خوب جانبازی کرد. خوب ایثار و فداکاری کرد. تا جایی که جانبازی و گذشتش به جایی رسید که دو دستش را در راه خدا هدیه داد و خدای به جای دو دست، دو بال به او مرحمت کرده که در بهشت پرواز می‌کند و همانند جعفر طیار، برادر امیرالمؤمنین(ع) است. «إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَهً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ» (بحارالانوار/ج۴۴/ص۲۹۸) برای هیچ شهیدی چنین تعبیری نیامده است. فرمود: برای عمویم عباس(ع) جایگاهی در روز قیامت هست که تمام شهدا، روز قیامت به عظمت مقام این بزرگوار غبطه می‌خورند. واقعاً هم باب الحوائجی‌اش فوق العاده است.

یکی از بزرگان پنج جلد کتاب پیرامون کرامات حضرت ابالفضل (ع) نوشته است. از علما و از مسلمان و غیر مسلمان نوشته‌اند. مرحوم علامه طباطبایی کسی که صاحب المیزان است و شاگردان بسیاری را تربیت کرده است، فرموده بودند: سرمایه‌ی من برای آخرت من ارادت بی‌شائبه و خالصانه‌ای است مثل عوام الناسی که صاف و ساده هستند و برای ابالفضل نذر می‌کنند و ارادت دارند. امیدواریم که از ارتباط و توسل به حضرت ابالفضل کم نگذاریم و هستی‌مان را فدای این آقا کنیم و انشاءالله روز جانباز هم مبارک باشد.

خدا را به حق ابالفضل قسم می‌دهیم همه ما را جز شیعیان اهل‌بیت قرار بدهد، و از همه گرفتارها و مریض‌ها رفع گرفتاری شود. روز دوشنبه متعلق به امام حسن و امام حسین(ع) است.

آقای شریعتی: عید بر شما مبارک باشد. بهترین‌ها را برای شما آرزو می‌کنم. الحمدلله رب العالمین و صل الله علی سیدنا محمدٍ و آله الطاهرین.

کارشناس برنامه: حجت الاسلام و المسلمین حبیب الله فرحزاد
برنامه سمت خدا | تاریخ پخش : ۱۳۹۳/۰۳/۱۲

.