ابعاد مختلف تربیت عبادی ؛ دعاهای قرآنی در قنوت نماز ۲
۱۴۰۰-۰۹-۰۵ ۱۴۰۲-۱۰-۲۴ ۸:۱۴ابعاد مختلف تربیت عبادی ؛ دعاهای قرآنی در قنوت نماز ۲

ابعاد مختلف تربیت عبادی ؛ دعاهای قرآنی در قنوت نماز ۲
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
شریعتی: سلام میکنم به همه دوستان عزیزم، بینندههای خوب و شنوندههای نازنینمان، به سمت خدای امروز خیلی خوش آمدید. طاعات و عبادات شما قبول باشد. انشاءالله هرجا هستید تنتان سالم و قلبتان سلیم باشد، باغ ایمانتان آباد باشد و بهترینها برای شما رقم بخورد. حاج آقای بهشتی سلام علیکم و رحمه الله. خیلی خوش آمدید.
حاج آقای بهشتی: سلام علیکم و رحمه الله، بنده هم خدمت شما و بینندگان و شنوندگان عزیز سلام میکنم. میلاد مسعود امام مجتبی(ع) را تبریک میگویم و برای عزیزان در هرجای عالم که برای نهضت کمکهای مؤمنانه سهمی قائل هستند دعا میکنم و از خدا میخواهم این گفتگوها را موجب خیر و رشد و نور و به دور از هر آفتی قرار بدهد، انشاءالله.
شریعتی: انشاءالله به برکت امام مجتبی همه مهیا شویم برای شبهای قدر که خیلی فرصت باقی نیست و ظرف وجودی ما آماده باشد برای جذب برکات و رحمتهایی که سرازیر است. هفته گذشته در ذیل بحث قنوت، دعاهای قرآنی را بیان کردید، دعاهایی که از انبیاء به ما رسیده و قرآن کریم برای ما نقل کرده است. بحث امروز شما را خواهیم شنید.
حاج آقای بهشتی: ماه قرآن و ماه دعاست، خوب است این دعاها را در قنوت نماز بخوانیم و به بچهها یاد بدهیم. بسم الله الرحمن الرحیم، «الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
آیه ۴۰ از سوره ابراهیم، «رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاهِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ» پروردگارا خودم و نسلم را، دعا به نسلهای آینده، زمانی که ما نخواهیم بود ولی دودمان ما خواهند بود، به آنها دعا کنیم در ثواب کارهای آنها شریک خواهیم شد. پروردگارا خودم و ذریهام را از پربا دارندگان نماز قرار بده و این دعای ما را قبول فرما. آیه ۳۹ همین سوره، چون دعا از حضرت ابراهیم(ع) است، حضرت ابراهیم که عمرش را برای توحید و یکتاپرستی گذاشته و به مکه مهاجرت کرده است، «رَبَّنا إِنِّی أَسْکَنْتُ مِنْ ذُرِّیَّتِی بِوادٍ غَیْرِ ذِی زَرْعٍ عِنْدَ بَیْتِکَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِیُقِیمُوا الصَّلاه» (ابراهیم/۳۷) یعنی مهاجرتش را گفته در نهایت برای اقامه نماز است. چنین پیغمبری باز هم برای نماز خودش و برای نماز نسلش دعا میکند.
آیه قبل تشکر میکند از اینکه خدا به او اولاد داده است، «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی وَهَبَ لِی عَلَى الْکِبَرِ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ إِنَّ رَبِّی لَسَمِیعُ الدُّعاءِ» (ابراهیم/۳۹) اسماعیل و اسحاق، خدا را شکر میکنم که در سن پیری، حضرت ابراهیم سالیان درازی خواهان فرزند بود ولی خداوند براساس مشیت خود به تأخیر انداخت، حالا که بچهدار شده اول از خدا تشکر میکند که به من اسماعیل و اسحاق دادی، در پایان میگوید: پروردگار من دعا را میشنود. پروردگارا هر بچهای نمیخواهم، میخواهم پس از من بچههایی نماز خوان باشند. چقدر خوب است این دعا را در قنوت نمازمان بخوانیم. عالمی است کتابی نوشته به اسم «مکارم الاخلاق» مرحوم طبرسی فرزند طبرسی پدر، مکارم الاخلاق را نوشته است. دو نماز در این کتاب آورده است یکی برای والدین و یکی برای فرزندان. من در تهران گاهی دیدم در بعضی مساجد شبهای جمعه نماز والدین را میخوانند. دو تا دو رکعتی است. در هر رکعت بعد از حمد باید یک آیهای را ده بار بخوانند. اما دعای فرزندان را خیلیها نمیخوانند. خانوادهها به من میگویند: چه کنیم بچههای ما نماز نمیخوانند، میخواند الآن نمیخواند. راههایی دارد که خواهیم گفت. در ذیل همین آیه مرحوم طبرسی این نماز را به ما یاد داده است.
پدر و مادرهایی که دلواپس نماز بچههای خود هستند، از نماز خواندن بچه خود اطلاع نداره، مثلاً برای درس رفته به شهر دیگر و پدر و مادر نمیدانند که بچه نماز میخواند یا نه؟ آیه ۱۲۹ سوره بقره «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیم» رکعت اول بعد از حمد ده بار، رکعت دوم بعد از حمد این آیه ۴۰ سوره ابراهیم را بخوانند و آیه ۴۲ و ۴۳ این سوره. رکعت دوم بعد از حمد ده بار آیه ۷۴ سوره فرقان، «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً» در رکعت چهارم بعد از سوره حمد، ده بار آیه ۱۴ سوره احقاف را بخوانیم. «رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى والِدَیَّ» این یک نسخهای است برای پدر و مادرهایی که نگران بچههایشان هستند. ما برای نماز خوان شدنمان از خود نماز کمک گرفتیم. «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاه» (بقره/۴۵)
شریعتی: یکوقتی نوجوانی هفده ساله به برناکه پیام فرستاده بود و گلایه میکرد که من ناراحت هستم که پدر و مادرم برایم دعا نمیکنند و چون نماز نمیخوانند، من از دعای آنها محروم هستم.
حاج آقای بهشتی: در قرآن هم دعای فرزندان در حق والدین داریم، هم دعای والدین در حق فرزندان، این مناسبات والدین و فرزندان خیلی مهم است. هردو به دعای همدیگر محتاج هستند. چند نکته بگویم، اول اینکه به نمازهای قبل و ثوابهای درخشان غرّه نشویم. حضرت ابراهیم بنیانگذار نماز است باز هم به درگاه خدا التماس میکند، خدایا مرا اهل نماز قرار بده. معلوم میشود خطری وجود دارد برای دور کردن ما از نماز. دوم اینکه حضرت ابراهیم قبل از دعا به دیگران به خودش دعا میکند. ما در آیههای جلسه قبل داریم که اول برای مغفرت خود دعا میکند و بعد به دیگران، اول برای اقامه نماز خودش، شاید بعضی این برداشت را کردند که پدر و مادرها اگر بچه نمازخوان میخواهند خودشان باید اهل نماز باشند. از امام صادق کسی پرسید: چگونه خانوادهام را به نماز تشویق کنم؟ فرمود: با عمل، «کونوا دعاه الناس بغیر السنتکم» این بچهها باید نماز پدر و مادر را ببینند و حس کنند این نماز تشریفاتی و ظاهری نیست، از عمق جان این نماز خوانده میشود. حاج آقای قرائتی میفرمایند: در قرآن دو تا «و من ذریتی» داریم که حضرت ابراهیم به درگاه خدا طلب کرده است. یکی آن زمان که خداوند حضرت ابراهیم را امام و رهبر و پیشوا قرار داد «إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماما» (بقره/۱۲۴) حضرت ابراهیم هم بلافاصله دست به دعا برداشت که میخواهم بچههای من امام باشند. یکی هم نماز، از این دو آیه در کنار هم حاج آقای قرائتی استفاده کردند این نماز اهمیتش مثل رهبری است. موضوع مهمی است ما برای بچههای خود بخواهیم که نسلهای پس از ما اهل نماز باشند.
دعای دوم سوره ابراهیم آیه ۴۱ است «رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ» پروردگارا مرا بیامرز، پدر و مادرم را بیامرز. مؤمنین را بیامرز، تمرکز این آیه روی قیامت است. قیامت روز سختی است. مفسران قرآن میفرمایند: از شش هزار و دویست و شش آیه قرآن بیشتر در مورد معاد است. موضوعی نداریم به اندازه معاد اینقدر آیه داشته باشد. معلوم است یاد معاد در تربیت ما خیلی مؤثر است. قیامت اسمهایی دارد یکی اسمش یوم الحساب است. روزی که حساب برپا میشود. از چه حساب میکنند؟ از حرفهایی که میزنیم، نگاههایی که میکنیم. صداهایی که میشنویم، فکرهایی که میکنیم، از درآمدی که کسب میکنیم و خرج میکنیم، عشقی که به دیگران داریم، از همه چیز سؤال میکنند. روز حساب باید حساب و کتاب کنیم. این دعا برای روز حساب است، پروردگارا الآن از تو میخواهم، خودم و پدر و مادرم و مؤمنین، مؤمنین گذشته و حال و آینده، این وسعت نظر دعا کننده را نشان میدهد.
آیه ۱۲۷ سوره بقره درباره حضرت ابراهیم و پسرش حضرت اسماعیل است، پدر پیر با پسر جوان شروع به بازسازی خانه خدا کردند، «وَ إِذْ یَرْفَعُ إِبْراهِیمُ الْقَواعِدَ مِنَ الْبَیْتِ وَ إِسْماعِیلُ رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم» یاد کن آنگاه که ابراهیم و پسرش اسماعیل ستونهای این خانه را بالا بردند و برای طواف و اعتکاف و عبادت و نماز مهیا کردند. دست به دعا برداشتند و گفتند: خدایا این را قبول کن. «رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم» از وقتی کرونا آمده کار مادرها خیلی سخت شده است. امام (ره) دو گروه را فرمود شغل انبیاء را دارند، یکی معلمها و یکی مادرها، خوشا به حال معلمی که مادر هم هست. باید دعایشان کنیم. میگوید: خدایا این کارها را کردم قبول کن. مهمتر از اصل کار، قبولی کار است. تازه کار هم کار ساختمانی ساده نیست و یک کار عبادی بوده است. باز هم به خدا میگوید: قبول کن. ما در یک برنامه گفتیم نماز یک صحت دارد، یک قبولی دارد. کاری باید بکنیم نماز قبول باشد.
«رَبَّنا تَقَبَّلْ مِنَّا إِنَّکَ أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیم» پروردگارا از ما قبول کن، حضرت ابراهیم به خدا نگفته ما چه کردیم و کعبه ساختیم و زحمت کشیدیم، فقط به خدا میگوید: قبول کن، تو باید بپذیری. این ستایش خداست، یکی از آداب دعا این است که خدا را ستایش کنیم. همانا تو شنوای دانا هستی. سوره بقره آیه ۱۲۸، حضرت ابراهیم افتخار خداپرستان است. یهودیان، مسیحیان، مسلمانها همه سبقت میگیرند بگویند: ما ابراهیمی هستیم. ما اگر بدانیم حضرت ابراهیم از خدا چه میخواسته، همان را در قنوت نماز از خدا بخواهیم. این نشانه اوج فکر و عمق اندیشه ماست. دعای بعدی حضرت ابراهیم این بود، «رَبَّنا وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَکَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ وَ أَرِنا مَناسِکَنا وَ تُبْ عَلَیْنا إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیم» پروردگارا ما را مسلمان قرار بده. حضرت ابراهیم مسلمان بود. در سوره صافات میخوانیم «فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ» (صافات/۱۰۳) این پدر و پسر اوج تسلیم بودن را به نمایش گذاشتند. باز هم نسبت به آینده دلواپس است و به کمک خدا نیاز دارد. ما مسلمان هستیم، امام فرمود: مسلمان تسلیم است. تسلیم هستیم؟ قرآن فرمود: ارث را اینطور تقسیم کنید. چرا مرد باید… نمیپذیرد!در بعضی احکام سخت است زیر بار برود. خداوند به پدری که یک پسر دارد و چندین سال منتظرش بوده، میفرماید: این را قربانی کن. چشم! ما تسلیم خدا باشیم و فرمانهای خدا را ارج بنهیم. پروردگارا خودم و بچههایم را تسلیم خود قرار بده. مطیع تو باشند. روزه بگیرید، چشم! روزه نگیرید، این گروهها را فقها فرمود: روزه نگیرند. «وَ مِنْ ذُرِّیَّتِنا أُمَّهً مُسْلِمَهً لَکَ» نه خود ما، نسلهای بعدی هم که پس از ما صدها سال خواهند آمد، معلوم میشود نسلهای بعدی هم که پس از ما صدها سال خواهند آمد، معلوم میشود دعای پدربزرگها در حق نوهها مستجاب میشود.
پیامبر ما فرمود: من نتیجه دعای پدرم ابراهیم هستم. حضرت ابراهیم کی بوده؟ چند هزار سال پیش، پیغمبر کی به دنیا آمد؟ چند هزار سال بعد. معلوم میشود دعاهای ما در این عالم محو نمیشود. یک جایی ثبت میشود، ما هم همینطور شویم. برویم در خلوت خودمان پانصد سال دیگر از ما چند بچه روی این کره خاکی خواهد بود که اهل نماز و خیررسانی باشند. حدیث داریم آدمها را میخواهید بشناسید، از دعاهایشان بشناس. «وَ أَرِنا مَناسِکَنا» شهید مطهری این را اینطور معنا کرده است. منسک یعنی شکل عبادت، چطور نماز بخوانیم؟ این را خدا باید به ما تعلیم بدهد. به چه زبانی و با چه شکلی؟ بعضی میگویند: چرا باید به عربی بخوانیم و چرا باید دو سجده کنیم؟ این را خدا به ما تعلیم داده و آن کسی که هستی ما از اوست اینطور میپسندد و نیازی به نماز ما ندارد، او که علام الغیوب است و دانشها نزد اوست برای ما اینطور پسندیده که وضو بگیریم و لباس پاک بپوشیم و دلمان را پاک کنیم و به سمت قبله نماز بخوانیم. منسک یعنی شکل عبادت، خدایا شکل عبادت را به ما یاد بده، «وَ تُبْ عَلَیْنا» پروردگارا رحمتت را به ما برگردام. «إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیم» معلوم است دعای خانوادگی در قرآن زیاد داریم. الآن که خوب است خانوادهها نماز جماعت و دعای دسته جمعی داشته باشند و اینها سفارش شده است.
سوره قصص آیه ۲۱ از دعاهای موسی بن عمران است، هفده هجده سال در کاخ فرعون بزرگ شد، هوادارانی به صورت مخفی داشت، در شهر سر میزد و یک روز درگیری شد و از مصر فرار کرد. گفتند: یک هفته در بیابان سر گردان بود تا از مرز رد شد، به چاه آبی رسید و دید دو دختر کنار چاه ایستادند و منتظر هستند، گرسنه بود و تحت تعقیب بود، جلو آمد و پرسید: چرا شما اینجا ایستادید؟ گفتند: ما پدر پیری داریم که از کار افتاده است. ما صبر میکنیم آقایان به حیوانات خود آب بدهند و بعد ما جلو برویم. حضرت موسی آمد گفت: اینها حقی دارند و چطور شما حق آنها را نادیده میگیرید. سطل آب سنگین بود و حضرت موسی با قوتی که داشت سطل را برداشت و دخترها را صدا زد و گوسفندان را آب دادند و دخترها زودتر رفتند. حضرت موسی وقتی از مصر فرار میکرد این دعا را دارد «رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ» (قصص/۲۱) خدایا مرا از قوم ظالم نجات بده. الآن جهان گرفتار ظلم و ظالم است. در رأس آن آمریکاییها هستند. چقدر مظلوم در دنیا وجود دارد. در میانمار و شرق، در کشورهای آسیایی، در یمن و عراق چه خبر است. حضرت آسیه هم این دعا را دارد. اینها از دعاهای اولیاء هست. امام حسین در حرکت از مدینه به سمت کربلا این آیه را خواندند. «رَبِّ نَجِّنِی مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ» دعای دیگری که وقتی آب دادند به گله دختران شعیب آمد یک نفسی کشید، امام در تفسیر این آیه فرمودند: موسی بن عمران خیلی گرسنه بود، به یک کف دست نان یا یکی دو حبه خرما احتیاج داشت، باز به خدا نگفت: خدایا نان بده، خرما بده.
دعا کرد خدایا هر خیری که خودت صلاح میدانی به من بده. اگر خیر من در گرسنگی هست همان را بده. وقتی خداوند خیر ما را تقدیر کند به سعادت میرسیم. «رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» (قصص/۲۴) پروردگارا هر خیری به من نازل کنی من نیازمند آن هستم. بعد هم خداوند دعایش را مستجاب کرد. دخترها به خانه رفتند و پدر پرسید: امروز زودتر آمدید؟ گفتند: جوان خوبی آمد به ما کمک کرد و حضرت شعیب به یکی از دخترها فرمود: برو مهمان را دعوت کن به خانه بیا. موسی بن عمران چند مشکل داشت. فراری بود، خانه و مسکن نداشت. اشتغال و کار نداشت. همسر نداشت، درآمد نداشت. همه را خدا با یک حرکت حل کرد. دختر آمد و به این جوان که زیر درخت نشسته بود گفت: پدرم شما را دعوت کرده میخواهد مزد بدهد. ولی خداوند دعا را مستجاب کرد. دختر با حیاء راه میرفت، موسی بن عمران جلو و دختر پشت سر نشانی خانه را میداد. به خانه رسیدند، قصه را خواست تعریف کند. صاحبخانه گفت: اول غذا بیاورید. قصهاش را تعریف کرد که چه کسی هستم و از کجا آمدم. دخترها گفتند: پدرجان او را استخدام کن، جوانی قوی و امین است. حضرت شعیب به جای اشتغال سراغ ازدواج رفت. بعد هم مشکل مسکن و ازدواج حل شد، پدر گفت: بیا با یکی از دو دختر من ازدواج کن، اشتغال هم حل شد. «رَبِّ إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ» خدایا هر خیری ولو کم هم باشد من محتاج هستم. من مملوک و تو مالک هستی و غنی هستی.
سوره طه آیه ۲۵، همه مخصوصاً آنهایی که مسئولیتی دارند و کار تبلیغ انجام میدهند به این دعاها محتاج هستند. موسی بن عمران ازدواج کرد و چند بچه داشت و گله گوسفندی، قرارش با پدرزن به سر رسید، بنا شد هشت سال کار کند و این تفاهم نامه به پایان برسد. از پدر خانمش خداحافظی کرد، به سمت مصر برمیگشت، میدانست تحت تعقیب هست، از کوهستان زمستان در بیراهه میآمدند بین راه خانمش درد زایمان گرفت. به همسرش فرمود: تو همینجا بمان من آتشی میآورم و کسی را برای کمک میآورم. فکر کرد آتشی دیده، نزدیک شد دید درختی از نور است. صدایی در همان فضا پخش شد که من خدای تو هستم. «إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَ أَقِمِ الصَّلاهَ لِذِکْرِی» (طه/۱۴) ای موسی عبادت کن مرا، حضرت موسی وقتی پیام تمام شد شروع به دعا کرد، خدایا مسئولیت سنگینی به دوشم گذاشتی و ابزاری نیاز دارد. اینها را به من بده. خدا فرمود: همه مستجاب است.
«رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی» (طه/۲۵) خدایا حوصله زیاد به من بده، اداره جامعه خیلی سخت است. شرح صدر، کسی حرف درشتی میزند و قضاوت عجولانه میکند. این حوصله ابزار مدیریت است. اولین چیزی که مسئولین باید از خدا بخواهند. «وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی» (طه/۲۶) خدایا زمینه موفقیت مرا فراهم کن. کار را برایم طوری که هموار باشد و گره به کارم نیافتد، کمکم کن. «وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی» (طه/۲۷) خدایا گره در زبانم نباشد. بعضی حرف درست میزنند ولی هرچه آدم نگاه میکند، نمیفهمد. ما وقتی در قم طلبه بودیم، بعضی استادها از نظر علمی بالا بودند ولی بیانشان سنگین بود، بیچاره میشدیم تا ببینیم اینها چه میگویند. ولی بعضی بیان روانی داشتند، مخصوصاً رهبر که یکی از دلایلی که انقلاب اسلامی خیلی زود به دوردستهای دنیا نفوذ کرد بیان امام خمینی بود. یک بیان رسا که استاد دانشگاه و یک روستایی دوردست هم متوجه میشد. «یَفْقَهُوا قَوْلِی» خدایا زبانی به من بده مردم حرف مرا بفهمند. برای تبلیغ دین تو و رساندن پیامهای تو به خلق تو نیاز دارم. آن بیان را به من بده. در دعاهایمان بخوانیم.
آیه ۱۹ سوره نمل از دعاهای حضرت سلیمان نبی است، سلیمان نبی و پدرش داود از پیامبرانی هستند که حکومت بی نظیر کردند، مخصوصاً حضرت سلیمان در دعایی دارد که خدایا سلطنتی که به هیچکس ندادی به من بده. این دعا برای همه مخصوصاً برای مسئولین، یک بخشدار، فرماندار، استاندار، وزیر، رئیس جمهور، مدیر کل، همه کسانی که مسئولیتی را پذیرفتند یا پدرانشان مسئول بودند این دعا برایشان خوب است. «رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَک» (نمل/۱۹) یعنی خدایا به من الهام کن که شکر نعمت تو را انجام بدهم، چرا؟ بخاطر اینکه شکر نعمت، نعمتت افزون کند. گاهی ما غافل میشویم و کفران نعمت میکنیم. نعمتها با هم فرق میکند. یکوقتی نعمت فرزند را کفران میکنیم. چند بچه رو به راه دارد هی نق میزند. یا موقعیتی دارد، مسئولیتی دارد، «رَبِّ أَوْزِعْنِی أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ عَلَیَّ وَ عَلى والِدَیَّ» تشکر کنم از نعمتهایی که به من دادی، به پدر و مادرم دادی، من در سایه آنها با تربیت آنها به اینجا رسیدم. «وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ» الهام کن به من کار خوبی که تو بپسندی. آقای فرماندار همین را از خدا بخواه. خدایا بودجه و وقت و نیرو محدود است، تو به من الهام کن در بین پنج کار اولویت کدام است. خدایا به من الهام کن، کار درستی که تو راضی باشی. آن کار را انجام بدهم «وَ أَدْخِلْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبادِکَ الصَّالِحِینَ» با لطف خودت مرا در زمره صالحان قرار بده.
شریعتی: قرار گذاشتیم در ماه رمضان با پرداخت واجبات مالی بار خودمان را سبکتر کنیم.
حاج آقای بهشتی: آیهای که خواندیم «رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ» (ابراهیم/۴۱) یکی از حسابها مسئولیتهای شرعی است. مسافر بودیم، روزه نگرفتیم و تا سال بعد باید میگرفتیم، نشد، روزه به گردن ما هست و یک جریمهای باید پرداخت کنیم. تا حالا چند روزه از من قضا شده است؟ آقایان یک جور و خانمها یک جور، کفاره باید بدهیم. بیاییم با این کار دل خود را برای دریافت رحمت الهی آماده کنیم. «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَهُ الْمَوْتِ» (عنکبوت/۵۷) بدون استثناء همه کس مرگ را میچشند حتی پیامبر، ای پیامبر تو هم میمیری، «ثُمَّ إِلَیْنا تُرْجَعُونَ» به سوی ما باز میگردید، امیرالمؤمنین فرمود: زیرکترین شما آمادهترین شما برای این سفر است که به سوی خدا با آمادگی برگردید. پرسیدم: آمادگی به چیست؟ فرمود: «اداء الفرائض» کسی واجباتش را انجام داده باشد و با خدا بدهی نداشته باشد، از محرمات و گناهان اجتناب کرده باشد و خلق و خوی خوبی داشته باشد. این سه عامل باعث میشود ما مهیا باشیم برای رفتن و برگشتن به سوی خدایی که از طرف او آمدیم. «انا لله و انا الیه راجعون» چشیدن مرگ را مثل بو کردن گل و خوردن یک غذای شیرین باشد.
حضرت سلیمان کشوری پهناور داشت و چقدر خدمت کرد، باز به خدا میگوید: «و أن اعمل صالحاً» خدایا توفیقم بده باز یک کار خوب بکنم. به گذشته درخشان خود مغرور نیست. همچنان از خدا میخواهد او را راضی کند، از این آیه میفهمیم ما وظیفه داریم در برابر نعمتهایی که به پدر و مادر ما داده شده تشکر کنیم. این آیه به ما میگوید: تلاش حاکمان باید برای انجام عمل صالح باشد. رهبر عزیز انقلاب فرمودند: این دورهها تمام میشود. هرکسی وزیر و وکیل هست تمام میشود و آینده در مورد ما قضاوت خواهند کرد. این دورهای که من مسئول بودم، چه ارزان شد و چه گران شد، من مسئول بودم. این حرکت سلیمانی است و باید بدانیم کارهای ما و عملکرد ما میماند و در آینده مورد محاسبه قرار میگیرد. این دعا را زیاد در دستور کار خودمان قرار بدهیم. برای ازدواج و اشتغال جوانها و شفای بیماران دعا کنیم. از خداوند میخواهیم به همه آنهایی که آرزوی اولاد دارند، به حق امام مجنبی فرزندانی صالح و سالم عنایت بفرماید.
شریعتی: این هفته قرار است در مورد سهل بن حنیف صحبت کنیم.
حاج آقای بهشتی: برادر عثمان بن حنیف از اصحاب پیغمبر است. در جنگ بدر بود. از آنهایی است که در احد ایستادگی کرد و امیرالمؤمنین وقتی از مدینه راهی بصره شد او را به جای خود در شهر گمارد و فرماندار مدینه شد.
شریعتی: «والحمدلله رب العالمین و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین»
کارشناس برنامه: حجت الاسلام و المسلمین سید جواد بهشتی
برنامه سمت خدا | تاریخ پخش : ۱۳۹۹/۰۲/۲۱
.






