بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم‏
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ‏»
«وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی ‏جَمِیعِ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِین‏ والائمهِ الهداهِ و المهدیین سَیِّمَا خَاتَمِ الانبیاء وَ خَاتَمِ الاوصیاء ‏ علیهما آلاء التحیه و الثناء بهم نتولا وَ مِنْ أَعْدَائِهِم‏ نَتَبَرَّأ إِلَی اللَّه».

رخدادهای اسلام گاهی مربوط به نبوت است و زمانی مربوط به امامت و جامع مشترک بین این دو فضیلت الهی ولایت است.

جریان امامت علی بن ابی طالب علیه افضل والصلوات اوسلین هم در جریان غدیر مطرح است هم در جریان مباهله مطرح است که رخداد شیرین تاریخ است. مباهله که از بهال التزرع است یک سنخ دعاست. انسانی که مستجب الدعوع است از کرامت برخوردار است. خصوصیت مباهله در این نیست که اینها اهل دعاین و دعای اینها مستجاب است زیرا این لازمه ی عصمت و لازمه ی امامت نیست لازمه ی مشترک است.ممکن است برخی مومنان ویژه دعاشون مستجاب باشد.

آنچه که در جریان مباهله مطرح است این است که اول برهان بود بعد دعای اثر بخش.وقتی مسیحا به وجود مبارک پیغمبر علیه والا گفته اند مگر میشود انسان بدون پدر بدنیا بیاید.پدر مسیح سلام الله علیه ابن الله خواهد بود.

جریان تثلیث از اینجا صورت گرفت. جریان ابن الله بودن از اینجا صورت گرفت و مانند اون.

ذات اقدس اله برهان اقامه کرد فرمود همون طوری که ممکن است یک انسانی بدون پدر و مادر مثل وجود مبارک آدم آفریده بشود آفریده شدن و خلق کردن انسان بدون پدر آسون تر است. اِنَ مَثَلِ عیسی عند الله کَمثلِ آدم خلقهم من طراب ثم قادرهم کن فیکون.

وقتی این برهان را وجود مبارک پیامبر برای مسیحا اقامه کرد اونها تهی دست شدند یعنی نقدی نداشتند اشکالی نداشتند.از اون به بعد در انکارشون اسرار داشتند.آیه سوره مبارکه آل عمران نازل شد «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ یعنی بعد اینکه برهان اقامه شد که آفریده شدن انسان بدون پدر ممکن است و محال نیست زیرا آفرینش انسان بدون پدر و مادر سابقه دارد چه رسد بدون پدر.

پس برهان اقامه شد آنگاه اگر برهان عقلی اثر نکرد شاهد تجربی و دعای مستجاب اثربخش نخواد بود.فرمود با مسیحا از راه محاجه اونها را به بهال دعوت کنید. بهال و مباهله عبارت از این است که از خدای سبحان بخواهید هرکدام که برحق هستند اورا حفظ کن و هرکدام بر باطل است از بین ببر. «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ» (آل عمران /۶۱)- عیسی بنده ی خداست مخلوق خداست شما نعوذآًبالله این پندار باطلی که عیسی ابن الله است عیسی روح القدوس الله ثلاثه خدا ثالث ثلاثه است. اگر بعد از اون برهن باز بر این کارتون اسرار دارید بیاید ما زنها و فرزندانمون و خودمون را دعوت می کنیم و از خدای سبحان میخواهیم آن قدرت را به ما عطا کند که ما لعنت خدا را بر کاذبین قرار بدیم.چند تا عنصر محوری در این کلیم است که به برخی از اونا اشاره میشود. وجود مبارک رسول خدا طبق دستور الهی فرمود بیایید ما مباهله کنیم بهال و ابطحال و تضرع یه سنخی از دعاست اولاً. دعا سلاح مومن است که در روایات وارد شده الدعا سلاح المومن.

این سلاح قسمت مهم کاربرد سلاح دفاعیست یعنی انسان دعا بکند تا از آسیب گفته ها مصون بماند الدعا تُرسُ المومن دعا سفر است دعا نفرین نیست دعا برای از بین بردن دیگری نیست. دعا برا ی مصونینت خود و کشور خود و جامعه خود ملت خود و دین خود است. الدعا ترس المومن بخش آخر این است که اگر چنانچه این دعا که به منظور صیانت است اثر نکرد آنگاه از این دعا که سلاح مومن است تیر و نیزه و شمشمیر ساخته میشود.اینجا جای لعنت است لیکن لعنت کردن دو قسم است لعنت یعنی بعدی از رحمت یه وقت ما از ذات اقدس اله می خوایم که فلان شخص را فلان گروه را از رحمت دور کن این طلب لعن است. یه وقت از ذات اقدس اله میخواهیم اون قدرت را به ما بده که ما لعنت تو را به بعدی از رحمت تو را بر اونها قرار بدیم این عالی ترین قله استجابت دعاست. ثم نبطهل فنجعل لعنت الله.ما قرار میدیم لعنت خدارا.نه از خدا میخوایم که اونها را لعنت کنه. که لعنت خدارا بر تبهکاران قرار بدهیم.جریان بهال معروف و مباهله ی شناخته شده جعل لعنت است نه درخواست لعنت. این یه نکته.

نکته دوم تعبیری که وجود مبارک پیامبرکرد فرمود ما به شما. ما نفس خودمون را دختر خودمون را فرزندان خودمون را دعوت کنیم. این که وجود مبارک پیامبر به دستور خدا به اونها فرمود ندعوا ابناعنا و ابناعکم و نسانا و نساکم و انفسنا و انفسکم.منظور از انفسنا حتماً باید کسی باشد که به منزله ی نفس ما باشد و گرنه ابطحال داعی و مدعو که ممکن نیست ما خودمان را دعوت بکنیم این یعنی چه؟ ما کسانی را دعوت بکنیم که بمنزله ی خود ماست و آنچه را که این آیه می گوید دعوت کننده پیغمبر است، مدعو سه گروه اند. سه قسمت نساء، پسر، نفس

روز مباهله که شد دیدند که پیامبر، امام حسن، امام حسین، فاطمه زهرا (س) و علی بن ابی طالب را به همراه آورد. از اون جهت که فرمود ابناعنا فرزندانمان را، امام حسن و امام حسین را آوردند.

و از این جهت که فرمودند نساعنا دخترشون را آوردند از اون جهت که فرمودند انفسنا علی بن ابی طالب را آوردند بعد گفتند به اذن خدا این دستور صادر شد.ما قرار میدیم نه از خدا میخواهیم که لعنت کن، ما به اذن خدا لعنت خدا را بر کاذبین قرار می دهیم..نکته اساسی از این وضع این است که کاذب یعنی دروغگو و کسی که تماشاچی صحنه است، حاضر در صحنه است و گزارشگر نیست.او نه صادق است نه کاذب.

چون مقصم اینها گزارش است کسی که خبر میدهد یا صادق است یا کاذب کسی که مستمع است در جایی نشسته است یا همراه کسی است او نه صادق است نه کاذب زیرا صدق و کذب فرع بر اخبار است.کسی که خبر نمی دهد نه صادق است نه کاذب.وجود مبارک پیغمبر (ص) طبق دستور خدای سبحان فرمود لعنت خدا را بر کاذبین قرار دهید یعنی در جمع ما چندگزارشگر وجود دارد.در جمع شماچند نفرگزارشگر وجود دارد.یعنی حسن ابن علی گزارش می دهد، حسین ابن علی گزارش می دهد علی بن ابی طالب گزارش می دهد فاطمه (سلام الله علیها) گزارش می دهد اینا خبر میدن.اینا تماشاچی نیستن.مستمع در صحنه نیستند. اینا از وحدانیت خدا خبر می دهند.اینا از وحی نبوت خبر می دهند اینا از بهشت و جهنم خبر میدهند اینا از توحید در برابر تثنیث خبر می دهند.اینا خبر میدهند که ابن الهی باطل است.ثالث و ثلاثه باطل است اینا خبر میدهند گزارش می دهند معلوم میشود سمتی دارند بالاصالِ این سمت از آن پیغمبر است واینها همچنین از علوم وحیانی باخبرند و از دوده ی طاها و عصره ی یاسین اند به اذن پیغمبر خبر می دهند.پس این دو عنصر محوری قبل از اینکه به مرحله ی نفس برسیم ا زافتخارات و اون برجستگی ها و قله ی این مسئله بهال و مباهله است.یکی این که پیغمبر به اذن خدا گفت ما لعنت خدا را برشما قرار می دیم ولی خدا یعنی این.کار به دست اوست.به اذن خدای سبحان. فنجعل لعنت الله ندعوا الله العنهم از خدا می خواهیم که اونها را لعنت کند نه اینکه ما لعنت خدارا قرار می دهیم این یه عنصر محوری.

عنصر محوری دیگر این است که حسن خبر میدهد، حسین خبر می دهد، فاطمه خبر می دهد علی خبر میدهد اینا تماشاچی صحنه نیستند اینا مستمع صحنه نیستند اینا گزارشگراند. و چون یقیناً اینا صادق اند طرف مقابل می شود کاذب.این دو عنصر محوری که مشترکه بین این چهار وجود مقدس که در صحابت وجود مبارک رسول الله اند. اما آنچه که مربوط به وجود مبارک علی بن ابی طالب است و فضیلت ممتاز اوست و از ابنا عنا بالاتر است و از نساعنا بالاتر است این است که به اذن خدا بوجود مبارک پیغمبر گفت ما از کسانی دعوت می کنیم که در این بهال حضور بهم برسانند که این به منزله ی جان ماست.انفسنااین انفسنا از فخر آور ترین القاب وجود مبارک علی بن ابی طالب (ع) است.

مرحوم شیخ طوسی در امالی شافعی در امامت نقل می کند این کنزل الامال هم این را نقل کرده است مرحوم شیخ طوسی نقل می کند یکی از افرادی که محضر پیغمبر (ص) درک کرد : سوال کردند از صحابه که شما نظرتون در مورد اصحابتون و صحابتون چیست؟ وجود مبارک پیغمبر درباره ی برخی از اصحاب سخنانی فرمود این شخص عرض کرد که من درباره ی صحابه سوال کردم شما درباره ی علی بن ابی طالب نفرمودید.حضرت فرمود سوال تو درباره ی اصحاب من است.سوالتون درمورد نفس من که نبود علی نفس من است تو سوالت را عوض کن من جواب میدم.تو از اصحاب سوال کردی نه از نفس، علی نفس من است.اینها نشان میدهد که وجود مبارک علی بن ابی طالب به منزله ی جان مطهر رسول خداست.این قصه ی معروف هم همین را نشان می دهد. حال آنکه پیغمبر فرمودند یک درختی هست که در بهشت است و شاخه های آن به خانه ی مومن می رسد و اصل این درخت در خانه ی من است.در جایی دیگر فرمود درختی است در بهشت، اصلش در خانه ی علی بن ابی طالب (ع) است.برخی عرض کردند یا رسول الله شما گاهی می فرمایید شجره ی طوبی ایست که اصلش در خانه ی من است، گاهی می فرمایید شجره ی طوبی ایست که اصلش در خانه ی علی است.فرمود داری و دار علی واحد، منزل من و منزل علی یکی است.

بنابراین روز مباهله از مقدس ترین روزهای ایام سال است که این بهال، این دعا درجاتی دارد.اول سلاح مومن است به عنوان سلاح دفاعی،سلاح تهاجمی بعد گاهی انسان این سلاح را از خدا می خواهد که درباره ی دیگری اعمال کند گاهی به اذن خدا اون سلاح را در بر می گیرد و این بهال و مباهله سخن در این نیست که ما از خدا بخواهیم اللهم العن کذا و کذا بلکه معزون از طرف خداییم که لعنت را بعدی از رحمت را بر دیگران نازل کنیم یعنی خودمون به اذن خدا گروهی را از رحمت خدا دور کنیم. عنصر محوری و اصیل این مباهله همون جریان تعبیر نفس است.

برخی ها خواستند که نقد کنند بوجود مبارک امام رضا (ع) عرض کردند و خواستند تعبیر انفسنا را تعبیر عادی کنندگفتند انفسنا یعنی رجالنا منظور از انفس یعنی مردها به چه دلیل؟ به قرینه نساء چون خدا فرمود نسانا این انفسنا در مقابل نساناست پس انفسنا یعنی رجالنا. آنگاه به امام رضا (ع) عرض کردند که شما نمی توانید به این انفسنا دلیل بیاورید بر فخر علی. لولانسانا اگر کلمه نسانا نبود این انفسنا دلیل بر فخر علی بود اما چون نسا هست منظور از انفسنا یعنی رجالنا و این رجال بودن، مرد بودن فخری نیست. وجود مبارک امام رضا فرمود لولا ابناعنا اون نساعنا در برابر ابناعناست.یعنی دختران ما در برابر پسران ما. اون نساعنا در برابرانفسنا نیست اگر ابناعنا نبود این نساعنا در برابر انفسنا بود ممکن بود که بگوییم اون انفسنا یعنی رجالنا، انفس مقابل ندارد بنابراین فضائل فراوانی در روز مباهله است گذشته از اینکه مسئله خاتم بخشی یه فضیلت خاص خودش رو داره و آیه مبارکه انماولیکم الله هم نازل شده اما عنصر محوری روز مباهله همان استجابت دعاست.باور کنید که دنیا جای جعل بدل و انکار حق است.مرحوم شیخ طوسی از مقنی قاضی عبدالجبار او می گوید و من شیوخنا من ینکر وجود علی فی البحال.

روز روشن یه حقیقتی را داره انکار میکنه وانکار کردند. گفتند بعضی از بزرگان ما میگن علی در مباهله نبود با اینکه روز روشن همه دیدند جهان از این انکار حق و ابطال حق وداعیه باطل داشتن کم ندید بنابراین روز مباهله جریان بهال معنای ابطحال به حضور علی سلام الله علیه معنای نفس را باید گرامی بداریم تا مبادا خدای ناکرده آنچه را که صاحب المقنی قاضی عبدالجبار به بعضی از مشایخ سوء نقل کرد که علی ابن ابی طالب حاضر نبود دگر بار چنین چیزی تکرار نشود و از طرفی فضیلت این روز در این است که دعای مخصوصی دارد که این دعای مباهله همون دعاهای سحر های ماه مبارک رمضان است.با یک تفاوت مخصوص و ترکیب بند خاص آغاز اللهم انی اسلک بهاک و بهاء این دعا چند جمله بیش از دعای سحر معروف است یک.

۱. ترجیح بند دلپذیر و دلربا دارد

۲. این دو خصیصه این دعا را از دعای سحر جدا کرده است

۳. و مستحب است این دعا را ۲۴ روز ماه ذی الحجه

و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته

سخنران : حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی

.