بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الحمدالله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و حبیبنا ابوالقاسم المصطفی محمد اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهم وآله الطیبین الطاهرین المعصومین سیما حجه بقیه الله الاعظم روحی وارواح العالمین له الفدا والعن الدائم علی اعدائهم اجمعین الی قیام یوم الدین رب اشرح لی صدری و یسرلی امری واحلل عقده من لسانی یفقهوا قولی.

در زندگی فرصت ها برای کار خیری زمانی دارن همیشه فرصت برای اقدامات ارزشمند برای انسان باقی نمیمونه امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: الفرصت سریعه الفوت. فرصت ها زود از دست می روند. و بطیأت العود. دیر برمیگردن.
امیرالمومنین علی علیه السلام از یک واقعیتی که در سنت های حاکم برهستی ماست و خداوند متعال مقرر فرموده خبرمیدن، صرفا برای انگیزه سازی برای ما نیست. بَادِرِ اَلْبِرَّ فَإِنَّ أَعْمَالَ اَلْبِرِّ فُرْصَهٌ. باید به کارهای خیر مبادرت کرد که برای هر کار خیری فرصتی است که از دست میره. ما باید همیشه برعکس وسوسه های شیطان که کارس تسویفه، کارش عقب انداختنه، و مدام به انسان می گه که حالابعداً حالا تو این موقعیت شاید ضرورت نداشته باشه،به بهانه های مختلف دیگر کارهای خیر به ویژه کارهای خیر بزرگ را باید برعکسش عمل بکنیم بگردیم دنبال فرصت کنیم فکر کنیم، نقشه بریزیم فرصت برای کار خیر را پیدا کنیم.این یک مقدمه کوتاه.

خداوند متعال این روحیه را در ما ایجاد بکنه که نسبت به زمان حساس بشیم و فرصت ها رو ذهنمون بگرده تا پیدا کنه اگر این حساسیت ایجاد نشه فرصت‌های زیادی را در زندگی از دست خواهیم داد اما گفتگوی ما درباره فرصت و زمان نیست. بلکه موضوع دیگری که خیلی کم در تاریخ فرصتش پیش آمده حتی برای اولیای خدا هم خدا کمتر یه همچین فرصتی داده می خواهیم درباره اون موضوع صحبت کنیم.

اما گفتگوی ما درباره فرصت و زمان نیست بلکه موضوع دیگری که خیلی کم در تاریخ فرصتش پیش آمده حتی برای اولیای خدا هم خدا کمتر یه همچنین فرصتی داده می خواهیم درباره اون موضوع صحبت کنیم. قربانی دادن، قربانی کردن فداکاری کردن از اون خوبی هایی است که فرصتش کم پیش میاد. شهادت اوج قله قربانی دادن است. در دامنه های این قله ی بلند انواع و اقسام قربانی دادن وجود دارد. گاهی از اوقات ممکنه که کسی بدون شهادت به اجر عظیم شهادت هم برسه باقربانی های خاصی که در راه خدا میده. شما میدونید موضوع قربانی دادن موضوعیست که از نبرد بین هابیل و قابیل قربانی دادن سرقربانی دادن که نه،سرحسادتی که به خاطر قبول شدن قربانی هابیل در نزد پروردگار شکل گرفت.

یعنی قربانی دادن یک سنت آغازین است از ابتدا همینجور این مسئله بوده حتی در ادیان گذشته خیلی برجسته تربوده تادردین ما. در آیات قرآن هم هست که یهودی های مدینه آمدند گفتند که خوب اگر شما پیغمبر هستید ما یه رسمی داریم در بنی اسرائیل،مثلا میگیم کسی بخواد پیغمبر باشه یه قربانی بده ببینیم خدا آیا قربانی او را قبول می‌کند یا نه. رسم هم این گونه بود، مثلاً صاعقه ای می آمد و اون قربانی را میسوزاند مثلا معلوم میشد اون قربانی قبول شده یا به صورت های دیگری معلوم میشد. آن وقت خداوند متعال به اونها جواب میفرمایند در قرآن کریم که بهشون بگواون پیامبرانی که قربانی دادند معلوم شد پیامبرند قربانیشون قبول شد شما با آنها چه کار کردید آنها را کشتید !حالا دوباره اومدی علامت بگیرید که آیا آخرین پیامبر پیامبر هست یا نه ! می خوام بگم مسئله قربانی یک مسئله جدیست. فرصت برای قربانی به این سادگی داده نمیشه و قربانی هم یک ضرورته. در روایات داره قربانی هایی که امت های پیشین می دادند در جامعه اسلامی اکثرا تغییر پیدا کرده، تکامل پیدا کرده.

مثلاً انفاق یکی از این قربانی هاست که فرمودند جایگزین قربانی های سابق هست. فرمود خداوند متعال اونها رو ببرید بدید به فقرای خودتون لذا انفاق میبینید در کنار نماز همیشه قرار میگیره. نماز خوندی انفاق هم بکن این دوتا رو معمولاً همیشه کنار هم در قرآن میبینید بهشون توصیه شده. این قربانی دادن در راه خدا فلسفه عمیق ونسبتا روشنی هم داره آدم در این دنیا دارا نمی شود که بهره‌برداری کند لذت ببرد انسان در این دنیا دارا می شود تا دارایی اش را در راه خدا بدهد قربانی کند خدا به کسی جان میدهد که او تمنا کند خدایا جان من را بگیر در راه خودت. مثلاً شهادت روزی ما کن چنین تقاضایی است این قدر ضرورت قربانی دادن و فدا شدن و فدا کردن داراییها بالاست.مکررهم جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ.

اینجاست که سره از ناسره شناخته میشه کی اهل ادعا است کی اهل صداقت و واقعاً خدا پرسته! خداپرستی هزاران سال رسم بوده که با قربانی دادن مشخص شده مرحله بعد قبول شدن قربانی که داستان طولانی داره بگذارید باز بگزارید یه روایتی رو عرض کنم که. اطرافیان عیسی بن مریم قرار شد چهل روز عبادت کنن بعد قربانی بدن ببیند که قربانی قبول میشه یا نه این کار را انجام دادند و قربانی همه قبول شد یعنی معلوم شد عبادتشان قبول شده یک نفر در ان میانه قربانیش قبول نشد. گفت ای پیامبر خدا من چرا قربانیم قبول نشده؟وحی آمد به عیسی من مریم در روایت هست این‌ها را امام ما فرموده خدا فرمود عیسی من به او بگو که تو یک مقداری ته دلت شک داری نسبت به ولایت و نبوت عیسی بن مریم، من از تو هیچ چیزی قبول نمی‌کنم. وقتی که عیسی بن مریم رو کرد به اون وعلت قبول نشدن قربانیش رو گفت،گفت آره راستش خدا وکیلی من گاهی یک ذره به تو تردید می‌کنم.

اقا گفت پس دلت روپاک کن تا قربانی ازت قبول بشه. کسی که خدا را قبول نداشته باشه عبادت و قربانی او از او قبول نخواهد شد. قربانی دادن یک رسم بوده درباره انفاق ها، دردین ما هم این رسم تکامل پیدا کرده، شهادت اوجشه و انواع انفاق ها همین ابتدا هم عرض بکنم،سخت ترین انفاق سختترین از خودگذشتگی اولاً از جان گذشتگی نیست ثانیا مهمتر از انفاق مال،انقال آبروست. خیلی ها از جان به سهولت حاضر بودند بگذرند اما از آبروی خودحاضر نبودند بگذرند و دچار سقوط های عجیب و غریب شدند. دارایی آبرو در جهان قیمتی تر از دارایی مال است به همین دلیل خیلی ها مال خود را صرف می کنند تا آبرو و عزت و مکنت ومقامی به دست بیاورند. قربانی کردن مقام از امتحاناتی است که برای مردان سیاست است که فرمود،الروایاتو مضامین الرجال.ما هم داریم سر قربانی دادن صحبت می‌کنیم برای دارایان هر کسی هر چه دارد باید آماده باشد جای خدا از قربانی خواهد خواست.داستان حضرت ابراهیم خلیل الرحمان داستان پیچیده و عجیبی است اثارش به عنوان شعاعر الهی هنوزم مناسک ماست و تا روز قیامت هم باقی خواهد ماند. اول عرض کردم فرصت برای قربانی دادن فرصت زیادی نیست و باید گشت و پیدا کرد.یکی از مصادیق بسیار مهم حضرت ابراهیم خلیل الرحمان هست که کارد رو گزاشت روی گلوی فرزندش تادر راه خدا قربانی کنه. خدا فرمود کافیست!

این گوسفند که برای شما فرستادم این حیوانی که برای شما فرستادم همین رو قربانی کن. دل حضرت ابراهیم گرفت،گریش اومد، خدایا چه جوری در راه چنین عزیزی را قربانی نکرده باشم، در حالیکه تو معبود منی تو محبوب منی،میشه آدم در راه محبوبشگ قربانی نکرده باشه،قربانی نداده باشه،من یک فرصتی پیدا کرده بودم استثنایی،چرا این فرصت رو کامل به من ندادی. بله به این سادگی ها نیست که فرصت قربانی کردن به هر کسی بدیم. داستان گگ حضرت خلیل الرحمان هنوز تمام نشده، اجازه بدید یکی دو کلمه عرض کنم،خدا از کسی که از فرصت استفاده نکنه قربانی نده ناراحت میشه، خدا از دست او عصبانی میشه،کلمه عصبانی شاید یک کلمه است که مربوط به انسان هاست غضب میکنه غضب های عجیب و غریبی که شاید برخی از آیات قرآن را مردم کمتر شنیده باشند کمتر درگیر بودن، من جای میپرسم از دوستانم که تا حالا چنین ایاتی را باهاش بر خود کرده بودید میگن نه،ما خبر نداشتیم،مومنین نوعا باید خبر داشته باشند اما بگذارید من یکی از غضب های الهی را بخونم که در قرآن کریم هم تکرارهم شده این مسئله. پیامبر گرامی اسلام برای جنگ تبوک دستور دادند، یه عده ای سنگینشون اومد گفتند حالا ما حالا نیایم این دفعه،موقع برداشت محصول تابستان بود برداشت محصول انجام می دهند راه جنگ طولانی بود سخت بود، ایه نازل شد فرمود پیامبرمن انی رجعک الله الی طاعفت من هم فستعنوک للخروج وقل لن تخرجو معی ابدا. گفتی بیان، یکبارفرصت فداکاری بهشون دادیم اومدن گفتن آقا عذر خواهی مبکنیم ما این دفعه می خوایم بیاییم بهشون بگو پیامبر من و شما هرگز با من نخواهید آمد هرگز به شما فرصت جهاد نمیدم. آقا میخواد بیاد فداکاری کنه خودشو بکشه برای شما، خدا تحویل بگیر، فرصت فداکاری یک فرصت استثناییه، غضب میکنه خدا به اون کسی که اون فرصت استثنایی رو پیدا نکنه. میفرماید هرگز! انکم اقیتم بالقعود اولااولا مره.

شما از اول بهتون گفتم راضی شدید بنشینید راضی شدید نیاید که اصلاً از چشمم افتادی می خوام ببینمت چون می خوام فداکاری نکنید صد سال سیاه.فقعدو مع الخالفین. بنشینید نمیخواد شما فکر کردید ما دنبال سر باز می گردیم که بیاد برای من فدا کاری بکنه، لیاقت نداشتی همون فرصت. بنده تقاضا دارم از سروران خودم، در محضر اساتید خودم درس پس میدم، بنده نوازی می فرمایند، که کوچک هایی مثل ما را هم به میدان می دهند عرایضی داشته باشیم در محضرشان. توجه بفرمایید سخن از فداکاری به تنهایی گفت فایده نداره تا بگی همه میگن خوب شهادت خوبه بله در راه خدا فدا کردن هم خوب اینم خوبه بعضی از فرصت ها پیش میاد که آدم در راه خدا فداکاری بکند فرصت را از دست بدی، خدا به تو غضب خواهد کرد، یکی از اتفاق هااستبداله، آیات قرآن رو دوباره اگه آیات قرآنیه بعضب از ایات قران هم هست که کلمه استبدال درش نیست ولی سریحا هم دوباره این تغییر و جابجایی رو مطرح میکنه که خداوند متعال یا ایها الذین آمنو من یرتردد من کم ان دینی فسوف یات الله به قوم یحبکم و یحبون قد لوم طلائم ذلک فضل الله یؤتیه من یشاء.

اگر خوب پای دین وای نستید فکر نکنید من میام منت شما رو میکشم یه گروه دیگه جای شما میارم.فمنکم من یبخل ومن یبخل فانما یبخل النفسه. میفرماید وقتی دعوت میشن به اینکه اقا بیاید انفاق بکنید،بعضیا بخل میکنند بعضیا انفاق می کنند کسی که بخل بکنه به خودش به خودش بخل کرده.والله الغنی. خدا غنی است بی نیازه و انتم الفقرا و ان تتولو یستبدل قوما غیرکم. اگر پشت کنید به این فرصت فداکاری فدایی دادن، خدا یک قوم دیگر را به جای شما خواهد آورد. این جمله آخر آیه ی کریمه رو شما دقت بفرمایید تو آیه قبل هم به گونه دیگری بود،یه جورایی این از داغ دل خدا داره خبر میده،میفرماید یه قوم دیگه جای شما میارم.ثم لایکونو امثالکم. اونا دیگه مثل شما نیستند، بهتر از شما هستند،این ها بحث هایی نیست که حاشیه ای باشه،اینها بحث هایی است که حلقه های وصل صحنه های عجیب و غریب تاریخ،پشت سر همدیگس. اصلاً ارتباطش با کربلا ارتباط بسیار روشنه. ماهیت کربلارو بدون این بحث اصلا نمیشه توضیح داد.

اهل قربانی دادن بوده است اما از این بالاتر اجازه بدید در قسمت عبرتها به کربلا نگاه بکنیم،پس خداوند فرصت قربانی کردن رو میگیره و می فرماید دیگه بهتون فرصت نمیدم خوب قربانی ندی ازت قبول نمیکنه،خالص نباشی به ولی خدا شک داشته باشی، ازت قبول نمیکنه.این اول بخواهیم بشماریم مشخص شه درذهنمون. دوم فرصت قربانی دادن دیگه بهت نمیده میفرماید فقعدو مع الخالفین. بشین نمیخواد بیای. سوم استبدال جابجا میکنه یه قوم بهتری رو به جای شما میاره‌.یحبهم ویحبونه. من دوستشون دارم و اونها عاشق من اند.چهارم چه اتفاقی میفته اگر کسی از فرصت قربانی استفاده نکنه، اگر کسی میخواد سخن تلخی، بشنوه اینه، سنت الهی رو بشنوه آماده باشه، خطر این سنت الهی از عذاب دوزخ بالاتر است خطر این سنت و عذاب الهی برای آنان که فداکاری نمی کنند از قعر جهنم بالاتر است و این یک سنت الهی است که درهمین این دنیا اجرا می شود. خدا چه میکنه با کسانی فرصت فداکاری پیدا کردند از فرصت استفاده نکردند. در روایت هست من باز هم یک نمونه از این روایت ها رو برای شما آوردم از امام صادق علیه السلام از امام باقر علیه السلام هم هست میفرماید که من لم شفی حاجته ولی الله. قبلش درباره انفاق،هست همین می فرماید کسی حرکت نکنه قدم بر نداره در راه انفاق در راه فدا کردن از دارایی خودش خرج بکنه، در راه ولی خدا، ابتُلِی بأن یَمشی فِی حاجَهِ عَدُوِّ اللّهِ عَزَّوجلَّ.

خدا آن را مبتلا میکند که انفاق کنه در راه دشمن خدا،قدم بردار در جهت منافع عدو خدا، به خدا قسم مردم،مردم کوفه یزید را دوست نداشتند مردم کوفه از یزید متنفر بودند، مردم کوفه امیدی به یزید نداشتن که با آنها مهربان بشه،مردم کوفه هیچی از یزید نمی‌خواستند، بیچاره ها، بدبخت ها فداکاری کردند، برای یزید، اینکه خیلی بده چون امیرالمومنین بهشون می فرمود بیایید در راه خدا جهاد کنید در رکاب من جهاد کنید ولی سستی می کردند، مردم کوفه لااقل سه جنگ پا به رکاب حضرت علی جنگیدند نه اینکه نیان اصلاً، مردم کوفه اینجور نبود که نیان مطلقا،ملهد نبودند کافر نبودند، اما شل آمدند. امیرالمومنین را غضب ناک کردند،دلش رو شکستند انتظار امیرالمومنین رابراورده نکردند فرمود یا اشبه الرجال و لا الرجال. مرد نیستید شما انسان نیست شما چرا اذیت میکنید، چرا گوش نمیدید، مقداری از اینها در جنگ جمل آمدند در جنگ نهروان همه حضور داشتند آمدند پای رکاب امیرالمومنین اما از کربلا و این سنت الهی معلوم میشه که اینها چون خوب پای رکاب امیرالمومنین نیامدند خدا تصمیم گرفت آنها را مجازات کنه چگونه مجازات کرد؟ کاش این ها رو مستقیم برده بود جهنم دستشان به خون حسین آغشته نمیشد. این یک فرصت از دست رفته است اگر غضب خدا در عالی‌ترین مرتبه به تو متوجه بشه نیست دیگر بحث استبلال نیست بحث ابتلا است مبتلا میکنه تو را. در جامعه اسلامی مردم دارا ترند یا مسئولان بسیاری از مسئولان الحمدالله اهل زهد هستند یا مال بخواد.

هوشیاری مردم ما و مسئولین ما بالاست و ما این مشکل را نداریم ولی مسئولین توجه کنند، سیاستمداران توجه کنند،اونجاهایی که خداوند بهشون فرصت فداکاری میده از دست ندن.آن جاهایی که خدا فرصت فداکاری برای ولی خدا بهشون میده از دست ندن.خطر استبدال به جای خودش،خطر ابتلا را چه می کنند !خب ما با دانشجو میشینیم و با هم بحث می کنیم گپ میزنیم و روایات را با هم می خوانیم،خب دانشجو میاد میگه آقا اون کسی که الان داره خدمت میکنه به صهیونیسم خوشحال میکنه استکبار جهانی را با کار خودش سرباز بی جیره ومواجب او شده،داره فداکاری میکنه در راه او،یه روزی امام رو ناراحت کرده بوده؟میگم والا توی صحیفه نور هست می تونید بخونید. اینا دیگه بررسی نمی خواد.یک روزی کم گذاشته بوده برای ولی خدا؟هرکی م بگذاره اینجوریه شوخی نداره با کسی خدا با کسی شوخی نداره.اینجاها به کسی رحم هم نداره.رحم و شفقت مال یک جای دیگر است.

باور بفرمایید خیلی از کسانی که امدن کربلا قصد کشتن اباعبدالله الحسین را نداشتند،این سقوط به یکباره بود.تصاعدی انقدر بدی در آنها جنگ ایجاد شد سخن مشهور تاریخ که گفتند، قلوبهم معک وسیوفهم علیک، دوست دارن حسین اما با شمشیرشون قطعه قطعه می کنند. میگم فریاد شما مردان غیرتمند بلند بشه مثال های ما روضه های ماست،روضه های ما، مثال های عالی ترین و عمیق ترین معارف ماست.داشت بچه می ترسید می لرزید اون نامردی که داشت خلخال رو می کند خودش هم داشت گریه می کرد. برگشت فرمود آخه نامرد من میگم نامرد داری ظلم می کنی گریه هم می کنی گفت آخه من میدونم شمابچه های پیغمبری. خوب چرااین جنایتومی کنی خدا مبتلا نکنه آدم را. در خدمت قرار میگیره،درخدمت که قرار گرفت چه خواهد شد؟ دوتا دعا کنم و داستان حضرت ابراهیم خلیل الرحمان را به پایان برسانم.نمی خوام ذائقه شما رو تلخ کنم با توجه کردن به فرصت های از دست رفته ای که کسانی که فرصت هاشون را از دست دادند نمی خوام ذائقه شمارو شریف تلخ کنم مخصوصا که بعد از اینکه حسین عبدالله الحسین همه در آغوش گرفته، گرد و غبار عزاداری رو سر و روی شما پاک کرده به شما لبخند زده نام شما را حضرت ابوالفضل العباس،

بریم سراغ کسانی که قربانی می دهند. دعا کنم با این دعا کام خودتون رو شیرین کنید کلمات مون رو بدون توجه به کسانی که فرصت شون رو از دست میدن الان، با نگاه به کسانی که آرزوی قربانی دارند آرزو دارند میگردند خدایا کی من فدا کنم چی رو. شیرین کنیم ذائقه خودمون رو با این دعا،خدایا فرصت قربانی دادن و قربانی کردن دارایی‌ها مون رو در راه خودت به ما عنایت بفرما. فرمودکسی که صادقانه برای شهادت یکی از مصادیق شه دعا کند شهید هم نشه خدا به او خواهد داد. بعضی از علما و بزرگان یکساله هر شب احیا گرفتن مثل برنامه ای که ما شب قدر داریم تا صبح عبادت می کنیم آقا چرا به خودت سخت میگیری بالاخره یکی از این شبها شب قدر هست مگه حاجت خاصی داری که میخوای قطعاً اون شب قدر بگیری؟ بله من شهادت در راه خدا رو می خوام. قربانی دادن منت کشی میخواد،این مسیر نورانیه علم و فناوری که یکی از مجاهدت های تاریخی این ملت هست که بی نظیر بوده تا کنون و با رهبری عزیز دلمون نایب امام زمانمون انجام گرفته،ببین چه قربانی هایی میگیره!شهدای فناوری را ببین. خبر شهادت شهدای آخرین شهدایی که در این راه به شهادت رسیدند بچه‌های سپاه را این دانشمندان بسیجی رو شنیدن گفتم ببین خدا دست بر نمیداره از سنت.این راه قربانی میخواد،راه فرهنگ قربانی داشته.خدایا ما رو قربانی راه خودت قرار بده. هرکسی مرده این دعا رو امین بگه.

خدایا،خدایا، فرصت قربانی کردن را به ما بده و ما رو در اون لحظه غافل و زمین‌گیر قرار مده. رافع بالعباد. امیر المومنین علی هلیه السلام فرمود اصلا کلمات حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام متفاوته خدا بندگانی داره که این بندگان رو بهشون نعمتهایی داده به خاطر منافع مردم، این نعمت ها رو بهشون داده.چقدر زیباست که بهترین مصادیق این نعمات را نعمت جاه بدونیم بعد میفرماید فیقر ها فی ایدیهم ما بدلوها.این نعمت هارو در دست اینها قرارمیده که بذل وبخشش بکنن درراه خدا هدیه بدن قربانی بدن،فاذا منعوها نزعها منهم ثم هولها الی غیرهم.اگر استنکاف بورزند خدااز اونها میگیره میده به یه گروه دیگه.خداانشاالله هیچ نعمتی رو از ما نگیره.

داستان ابراهیم خلیل الرحمان رو تمام کنم ارام ارام به کربلای ابا عبد الله الحسین علیه السلام برسیم.ابراهیم خلیل الرحمان صدا زد خدایا منکه قربانی نکردم.خدافرمود قبول کردم.امام رضا علیه السلام به تفسیر درجملاتی این حقایق روبیان میفرمایند،خدایا منکه قربانی نکردم خداهم فرمود قبول کردیم.خب خدایا درسته قبول کردی ولی چقد زیباست عاشقی برای معشوقش قربانی بده.

مادرها بچه هاتونو اینجوری تربیت کنید. پسرم، دخترم دکتر شو، مهندس شو، موقعیتی پیدا کن بیینید در این راه خانواده تشکیل بده بچه هایی داشته باش. ثروتی به هم بزن چه اشکال داره. پولدار بشی ببینیم دراین مسیر خدا از تو چه قربانی هایی میخواهد؟ قربانی های ارزشمندی فراهم کن یکی یکی اونهارو درراه خدابده. حضرت ابراهیم خلیل الرحمان بعد از اینکه تقاضای عاشقانه وعارفانه خودشو برای قربانی دادن مطرح کرد، خداوند متعال فرمود خب ابراهیم من، تو بیشترین کسی که تواین عالم دوست داری کیه؟ حضرت گفت خدایا معلومه اخرین پیامبر محمد مصطفی صلی الله علیه وآله وسلم.

فرمود او رو بیشتراز خودت دوست داری؟عرضه داشت،اره خدایا معلومه.اونو بیشتراز خودم دوست دارم.فرمود فرزندان اخرین پیامبر روهم بیشتراز فرزندان خودت دوست داری؟ بیشتراز اسماعیلت؟ عرضه داشت، بله خدای من مولای من بیشتر دوست دارم. فرمود یکی از فرزندان اخرین پیامبر نامش حسینه، به دلت مراجعه کن.اون کیه اسمش اتیش به دلم می زنه؟ ابراهیم من من حسینو به عنوان قربانی تو قبول میکنم. بیشتر نمیسوزی گفت اره خدا. بله خدای من.نشست گریه کرد برای حسین.

سخنران: حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان
حسینیه حضرت امام خمینی تهران | محرم ۱۴۳۳ | تاریخ ۱۳۹۰/۰۹/۱۶

.