تفسیر سوره حمد :جلسه ۶
۱۴۰۱-۰۱-۱۲ ۱۴۰۲-۰۶-۱۴ ۱۴:۰۶تفسیر سوره حمد :جلسه ۶

تفسیر سوره حمد :جلسه ۶
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ
لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّهَ إِلّا بِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ ، الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِین وَ الصَّلَاهُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا أبوألقاسِمِ مُحَمَّدٍ ، الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم. وَ عَلی آلِهِ الطَیِّبینَ الطَّاهِرِین ، سِیَّمَا بَقیَّهِ الله فِی الأرَضین فَااللَّعْنَهُ اللَّهِ ْعَلَى أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِین،
قال الله تبارک و تعالی: یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ.
بحث ما در تفسیر آیات قرآن کریم است،چندسالی جزء سی ام را مطرح می کردیم که تقریبا تمام شد،به فضل خدا این بحث های شب پنجشنبه هم جمع آوری شده ومنتشر شده،تحت عنوان تفسیر بلیغ،از در واقع همین بحث های پنجشنبه،یک جلدش فعلا منتشر شده،ان شالله بقیه مباحث هم به مرور به چاپ خواهد رسید.
بحثمان را از آغاز قرآن شروع کردیم،چند هفته ای است که سوره حمد را داریم بحث می کنیم،رسیدیم به این آیه شریفه ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین،درباره ایّاکَ نَعْبُدُ جلسات قبل صحبت کردیم،امشب بحثمان راجع بهَ ایّاکَ نَسْتَعین است.
به صورت اجمال عرض می کنم،گفتیم سوره حمد با چهار توصیف از خدا شروع می شود، الْحَمْدُ للّه حمد وستایش مخصوص خداست،کدام خدا؟
-ِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
۲- الرَّحْمنِ
۳-الرَّحِیم
۴-مَالِکِ یَوْمِ الدِّین
دراین چهار توصیف هم توحید نهفته است،هم ربوبیت خدا،هم موضوع قیامت و هم صفت رحمان ورحیم،که از مهمترین صفات الهی است،بعد ازآنی این چهار ویژگی خداوند تبارک وتعالی اول سوره حمد اعتراف می کنیم،خدا به ما یاد می دهد، بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ للّهِ حمد مخصوص خدایی است که رَبِّ الْعَالَمِین َاست، الرَّحْمن است،ِ الرَّحِیمِ است، مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ است،بخش دوم سوره حمد به صورت در واقع خطاب شروع می شود، اول به صورت غایب بود اما به صورت خطاب،إِیَّاکَ نَعْبُدُ حالا این خدایی که این صفات را دارد این ویژگی ها را دارد،رحمان ورحیم ورب العالمین ومالک یوم الدین است ما فقط اورا عبادت می کنیم،ایاک نعبد،که من راجع به این ایاک نعبد در جلسات قبل صحبت کردم،بعد می گوییم وإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ امشب یک مقدار راجع به این موضوع صحبت می کنیم،فقط ازاین خدا یاری می طلبیم،فقط ازاین خدا کمک می خواهیم،یعنی چه؟این جمله به چند معناست،چندجا در قرآن روی این موضوع تاکید شده ،من آیاتش را بخوانم، یکی از زبان حضرت موسی، قالَ مُوسی لِقَوْمِهِ،موسی به قومش گفت: اسْتَعِینُوا بِاللهِ وَاصْبِرُوا،ازخدا کمک بخواهید،یاری بخواهید،حضرت یعقوب،این در سوره یوسف است،می فرمود: وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ،فقط خدا یاری دهنده است،عون وکمک دهنده به انسان است،تمام استعانت ها وهمه در واقع یاری ها ازاو باید باشد،همه عبادت ها از اوست این نهایت توحید است،هم توحید ذات ،هم توحید افعالی، هم توحید عبادی،فقط چون ایاک که مقدر می شود بر فعل انحصار را می رساند،نمی گم من عبادت می کنم ،من کمک می خواهم،جمع به کار می بریم،ایاک نعبد،فقط ما تورا می پرستیم وفقط ازتو یاری می خواهیم،ببینید این ایاک نستعین چندتا نکته مهم درآن نهفته،یکیش این است که انسان از خودش استقلال ندارد،حتی عبادت هم که می کند خدا باید توفیقش بدهد،ایاک نعبد، اما ،ایاک نستعین،اگر یاری خدا نباشد عبادت هم ممکن نیست،ایاک نستعین می خواهد بفرماید هرچقدر هم انسان تلاش وزحمت داشته باشد ،توفیق را باید خدا بدهد،مثل قوی ترین لامپ اگر به اداره برق وصل نباشد،بزرگترین لوستر اگر به اداره برق وصل نباشد،روشن نمی شود،ده ها لامپ ،ده ها چراغ اگر قطع باشد ارتباطش،لذا بشر در هر مرحله ای اگر باشد تنها از خدا باید یاری بخواهد،ایاک نستعین،خب ممکن است این جا یک شبهه ای به ذهن برسد که ما گاهی از چیزهای دیگر یاری می خواهیم،مثلا خود خدا در قرآن می فرماید: اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ دقیقا با کلمه استعانه بکار رفته،مردم از نماز کمک بگیرید،از صبر کمک بگیرید اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ ،یا خود قرآن کریم می فرماید: وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَهَ ،مردم وقتی با خدا کار دارید وسیله وسبب به کار ببرید،خب این معنایش چیست؟
گاهی اگر ما از از افراد اشخاص کمک بخواهیم،مثلا به امام رضا،یاعلی ابن موسی الرضا مارا کمک کن دراین کار،اگر یاری بخواهیم این با ایاک نستعین منافات دارد؟
دقت کنید این نکته را،ببینید آقایان، خواهران گرامی،معنای ایاک نستعین این است ،یعنی منشاء تمام یاری ها خداست،اما هیچ منافاتی ندارد،یک وقت برای دریافت این یاری خدا واسطه قرار می دهد،من مثال می زنم،قرآن کریم می فرماید:
۱-یُدَبِّرُ الأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الأَرْضِ ،مدبر خداست،تدبیر زمین وآسمان با خداست،همین آیه همین قرآن می فرماید: فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً ،یک سری فرشته دارد خدا،که این ها امور عالم را تدبیر می کنند،پس در عین حالی که مدبر خداست،مدبرات هم دارد،یعنی تدبیر کننده ها وفرشته هایی که به امر اوتدبیر می کنند عالم را .
۲-مثال دوم، اللَّهُ یتَوَفَّی الْأَنْفُس خدا جان انسان هارا می گیرد،َیحیی ویمیت اوست،جای دیگر می فرماید: یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ ،عزرائیل وملک الموت جان شما را می گیرد،اصل جان گرفتن با خداست،اما واسطه اش را عزرائیل قرار می دهد،اصل تدبیر با خداست،واسطه اش را با فرشته ها قرار می دهد.
۳-مثال سوم را عرض کنم،قرآن می فرماید: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزِیلًا،ما،مای خدا قرآن را برتو نازل کردیم،چندجا تاکید می کند،در عین حال درهمین قرآن می فرماید: نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمینُ،روح الامین ،جبرئیل این قرآن را برتو نازل کرد،این هارا میگویم که این روزها بعضی ها پای ماهواره ها،شبکه ها،فضاهای مجازی،چهارتا شبهه به ذهنشان می خورد،که آقا ایاک نستعین،یعنی چه شما می روید حرم امام رضا یا حضرت معصومه یا امام حسین ،یا اهل بیت را واسطه می کنید،نه،خدا می گوید فقط ازمن یاری بخواهید،بله بر منکرش لعنت،خدا مدبر هست،مدبرات دارد،خدا یتوفی الانفس هست،عزرائیل هم دارد،خدا رزاق است،میکائیل هم مامور توزیع رزق است،این هیچ منافاتی ندارد،من اول از خود قرآن این ها را جواب می دهم،ببینید، أَغْناهُمُ اللهُ وَ رَسُولُهُ مِنْ فَضْلِهِ ،خواهش میکنم این آیه را دقت کنید،نکته دقیقی درآن است،سوره توبه آیه ۷۵،خدا به شما مردم بی نیازی می دهد وپیغمبر، أَغْناهُمُ اللهُ یعنی خدا شما را بی نیاز می کند،وَ رَسُولُهُ،پیغمبر هم شما را بی نیاز می کند، مِنْ فَضْلِهِ ضمیر فضله مفرد است،تانیث نیست،یعنی پیغمبر از فضل خدا،
نه مستقل، یک فاعل مستقل داریم خداست،یه منشا خیر داریم خداست،یک منشا یاری داریم خداست،در طول این یاری خدا پیغمبر هم هست،ائمه هم هستند،ولذا توجه به این نکته باید بشود،نمونه اش هم قرآن کریم،مثلا استغفار ما از چه کسی می خواهیم؟از خدا طلب مغفرت می کنیم ،اما قرآن می فرماید:سوره نساء آیه۶۴، وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ پیغمبر وقتی مردم گناه می کنند،جَاءُوکَ بیایند پیش تو، فَاسْتَغْفَرُوا اللَّـه،بگویند خدا ما را ببخش،یا نهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ،از پیغمبر بخواهند برایشان طلب مغفرت کند، لَوَجَدُوا اللَّـهَ تَوَّابًا رَّحِیمًا،این آیه ۶۴سوره نسا ،جواب جواب آن کسانی است که می گویند،توسل جایز نیست،یا واسطه کردن اهل بیت،خود خدا داردمی فرماید:پیغمبر مستقیم بگویند خدا مارا ببخش،قبول است،به توهم بگویند یا رسول الله تو ازخدا بخواه،آن هم قبول است،مگر برادران یوسف نگفتند یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا،گفتند بابا توبرای ما طلب مغفرت کن،خب مستقیم می گفتند خدایا ما ازتو طلب مغفرت می کنیم،این ها همه از آیات قرآن است،من اول از قرآن جواب می دهم که ببینید این توسل ریشه در قرآن دارد،این حرف هایی که وهابی ها درآوردند،والا من متعدد یادداشت کردم ،همه را نمی رسم که بگویم.
در کتاب های کهن اهل سنت،من دو تایش را خدمت شما عرض می کنم،یک کتابی دارد اِبْنِ عَبْدُالبَرّ،به نام الاستیعاب، ابن عبدالبر عالم سنی مالکی است،الاستیعابش معروف است،یک داستانی نقل می کند،می گوید زمان خلیفه دوم قحطی شد در مدینه،یکی از اصحاب پیغمبر آمد کنار قبر پیغمبر گرامی اسلام گفت:یا رسول الله استسق الله لأمتک ،حالا پیغمبر از دنیا رفته،سراغ قبر پیغمبر رفته نه اینکه پیغمبر زنده باشد، یا رسول الله استسق لقومک،برای مردم از خدا باران بخواه، فَاِنَّهُمْ قَدْ هَلَکُوا ،مردم دارند هلاک می شوند،که بعد می گویند باران آمد،این را در استیعاب نقل می کند،احدی هم ننوشت که مردم به این زدند گفتند که تو مشرکی،الان در مدینه اگر شما همچین حرفی بزنید به شما می گویند مشرک،ولی این را الاستیعاب نوشته،آمد کنار قبر پیغمبر،تقاضای باران کرد از پیغمبر.
باز این داستانی که می گویم خیلی داستان قشنگی است سمهودی نوشته، یک کتاب دارد به نام وفاء الوفاء ،کتاب خوبی است ،راجع به مدینه نوشته،ایشان در این کتاب می گوید:یک شخصی گرفتار شد از نظر مالی،آمد پیش خلیفه سوم،گفت من قرض سنگینی به گردنم افتاده به من کمک کن،او هم محل نذاشت،تحویلش نگرفت،آمد از پیش خلیفه سوم، عثمان بن مظعون را دید، عثمان بن مظعون از اصحاب پیغمبراست،مرد بسیار متدین ومومنی است که امیرالمومنین فرمود:من روی علاقه ای که به ایشان دارم اسم یکی از بچه هایم را عثمان می گذارم،چون عثمان بن مظعون کسی بود که پیغمبرخدا اورا به خاک سپرد وامیرالمومنین به نیکی از او در نهج البلاغه یاد کرده،یک شخص درواقع متدین بود،عذر می خواهم در زمان پیغمبر ازدنیا نرفته ایشان،اشتباه از من است،از کسانی بود که مورد توجه پیغمبر گرامی اسلام بوده ،حالا زمان مرگش را من دقیق یادداشت نکردم،می گوید آمدم من پیش خلیفه سوم و سوال کردم چکار کنم؟ایشان به من گفت دو رکعت نماز بخوان واین دعا را بخوان،بگو اللَّهمَّ إنِّی أسألُکَ وأتوجَّهُ إلیکَ بنبیِّکَ محمَّدٍ نبینا محمد صلی الله علیه وآله، الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم ،نبیِّ الرَّحمهِ ،……بگو خدایا من متوجه می شوم به پیغمبر گرامی اسلام که حاجت مرا برآورده کنی،خب این ها یک چیز معمولی بوده،و لذا در منابع مختلف اهل سنت،موضوع توسل اصحاب به رسول خدا،مطرح شده، اِبْنِ حَجَر در کتاب الصَّواعِقش که ابن حجر هم از آدم های اهل سنت است،حتی اشعاری سروده که من یک مقداری ازآن را یادداشت کردم اینجا،که می گوید: آلُ النَّبی ذَریعتی وَ هُم الیه وسیلتی،آل پیغمبر وسیله وواسطه بین ما وخدا هستند، اَرْجو بهم اعطی غدا بیدی الیمین صحیفتی از خدا می خواهم به حق این ها روز قیامت پرونده من به دست راستم داده شود.
این ها را عرض کردیم که بدانید ایاک نستعین معنایش این نیست که استعانت از غیر خدا در راه خدا،ببینید آنی که قرآن مذمت می کند،می گوید شما غیر خدا را بخوانید،من دون الله،اما اگر کسی خدا را خواند مستقیم ،یانه از وسائطی استفاده کرد،مثلا ما شب های احیا نمی گوییم اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ،خدایا ما تورا می خوانیم به حق این قرآنی که نازل کردی، وَ ما فیهِ وَ فیهِ اسْمُکَ الاَْعْظَمُ الاَْکْبَرُ وَ أَسْمَاؤُکَ اَلْحُسْنَى یا دریک قسمت دیگر می گوییم خدایا به حق اسامی که دراین قرآن مِدْحَتَهُ ، تو مدح کردی،پس ایاک نعبد،فقط خدا را عبادت می کنیم،وایاک نستعین،فقط از او یاری می خواهیم،اما در منابع مختلفی این موضوع توسل مطرح شده وهیچ منافاتی با استعانت از خدا ندارد.
من روایتی از امام باقر علیه السلام می خوانم،که امام باقر علیه السلام فرمود: إِذَا نَزَلَتْ بِکُمْ شِدَّهٌ ،اگر مصیبت وشدت وسختی بر شما نازل شد،فَاسْتَعِینُوا بِنَا عَلَى اَللَّهِ،ببینید این حدیث را با توجه به ایاک نستعین عرض می کنم،قرآن می فرماید:ایاک نستعین،از خدا یاری می خواهیم ،امام باقر فرمود:وقتی گرفتاری برای شما پیدا می شود فَاسْتَعِینُوا بِنَا عَلَى اَللَّهِ،به وسیله ما عَلَى اَللَّهِ،بله خدا را بخوانید،از خدا کمک بخواهید اما ما را واسطه قرار بدهید،این هم ریشه قرآنی دارد وهم ریشه روایی ،که در روایات ما آمده.
یک نکته دیگر هم عرض کنم اینجا، توسل ،تمسک به اهل بیت،واسطه قرار دادن این بزرگان آثاری در زندگی ما دارد،من چهارتا از این آثار را برای شما بگویم،برای اینکه بدانید نتیجه توسل به اهل بیت چیست،وقتی می گوییم، یا وَجیهاً عِندَاللّهِ ،ببینید شما در همین دعای توسل نگاه کنید،همیشه می گوییم ،الی الله ،عندالله،دائما بحث خداست،در زیارت جامعه کبیره،مرتب، من یک وقتی شمردم الان یادم نیست،تعدادش،ولی مرتب بحث خدا مطرح است،وقتی اهل بیت را می خواهیم بخوانیم، إلَى اللّهِ تَدْعُون وَ بِهِ تُؤمِنُونَ ،شما برای خدا حرف می زنید ما را به خدا دعوت می کنید.
در دعای کمیل ،دعای عرفه،زیارت امام رضا ،زیارت حضرت معصومه،همیشه خدا،اللهم ،همیشه می گوییم خدایا تورا میخوانیم ، اَللّْهُمّ اِنی اَسْئَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ لی بِالسَّعادَهِ،در واقع واسطه قرار دادن معصوم یا امام زادگان،یا شخصیت ها،این تسهیل می کند،کمک گیری از خدا را،تسهیل می کند ارتباط با خدارا.
حالا من این چهار اثر را من عرض کنم،این ها را از روایات می خوانم برای شما،
۱-اگر کسی متوسل به پیامبر واهل بیت شود،در روایت داریم خدا او را یاری می کند به وسیله فرشتگان،بر علیه شیاطین ودشمنان،حدیث را بخوانم برایتان،پیغمبر گرامی اسلام فرمود: ألا فاذکروا یا اُمّه محمّد، محمّداً وآله عند نوائبکم وشدائدکم لینصراللَّه به ملائکتکم تا خدا به وسیله ملائکه شما را یاری کند،مگر قرآن نمی فرماید : تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَهُ ،مگر نمی فرماید:فرشتگان فرود می آیند بر انسان ها؟این آیه در سوره فصلت است، إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَهُ ،توسل به اهل بیت باعث می شود که فرشتگان به یاری انسان بیایند،قلب انسان بشود فرودگاه فرشتگان نه فرودگاه شیطان،این یک اثر.
۲-اثر دوم آمرزش گناه،امام باقر علیه السلام فرمود:قال الله،خدا می فرماید،حدیث قدسی است، حَتَمْتُ عَلَى نَفْسِی أَلَّا یَسْأَلَنِی عَبْدٌ بِحَقِّ مُحَمَّدٍوَ أَهْلِ بیته، الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم ، إِلاَّ غَفَرْتُ لَهُ،من خدا بر خودم لازم کردم،هرکه بامن کار داره،پیغمبر وآلش را واسطه کند،من اورا می آمرزم،این هم صریح روایت است.
۳-اثر سوم ،فلاح و رستگاریست،باز روایت از امام باقر است، مَنْ دَعَا اَللَّهَ بِنَا أَفْلَحَ ،هرکه خدا به واسطه ما بخواند رستگار می شود،عرض کردم توسل ریشه قرآنی و روایی دارد، مَنْ دَعَا اَللَّهَ بِنَا کسی که بخواند خدا را به وسیله ما أَفْلَحَ رستگار می شود.
۴-در روایت داریم معرفت خداست، بِنا عُبِدَالله،َ بِنا عُرِفَ اللهُ،با شناخت ما شما خدا را می شناسید،اگر کسی امیرالمومنین را شناخت خدارا شناخت،چون خدا آینه معرفی خداست،خطبه هایش،نهج البلاغه اش،دعای کمیلش.ارتباط با امام حسین انسان را معرفت خدا نزدیک می کند،چون دعای عرفه امام حسین،کربلای اباعبدالله،ایثار واخلاص اباعبدالله.
من این بحث را عمدا امشب مطرح کردم که بعضی از اوقات که شبهاتی در این فضاها مطرح می شود،گفته می شود که یک کسی آشنا نباشد،ببینید هرروز داریم می گوییم ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین،پس چرا کمک می خواهیم از اهل بیت،کمک می خواهیم از امام زادگان،از روح پیامبر؟قرآن ،خود امیرالمومنین می فرماید: یَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ،باید آیاتش را کنار هم چید،ما آیاتی داریم که به صراحت که شفاعت کسی حق ندارد بکند،ولی یک جای دیگر می فرماید:مگر آن هایی که خدا رضایت بدهد،این هارا باید کنار هم گذاشت،همین آیه ای که می گوید : ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین،در جای دیگری می گوید: اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاهِ،در جای دیگر می فرماید: یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ،در جای دیگر می فرماید از پیغمبر هم طلب مغفرت کنید،بخواهید برایتان طلب مغفرت کند قبول است، وَاستَغفَرَ لَهُمُ الرَّسولُ ،نتیجه اش این می شود،تمام وصد در صد یاری از خداست،می توان در مسیر یاری از خدا از افراد معصوم ،مقدس،از زمان های خوب مثل شب قدر،از مکان های خوب مثل کربلا،از واسطه ها استفاده کرد،این راجع به کلمه ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین،بعد از اتمام این پنج آیه،آن وقت تقاضاها شروع می شود،تا اینجا تقاضا نبود،اولا اعتراف به حمد خدا بود،بعد اظهار عبودیت و یاری گرفتن از خدا بود،حالا اولین در خواست در سوره حمد مطرح می شود، اِهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ، خدایا مارا به راه مستقیم هدایت کن،حالا باید ببینیم معنای هدایت چیست؟معنای صراط مستقیم چیست؟فرق صراط با سبیل چیست؟چگونه می شود در صراط مستقیم قرار گرفت؟ان شالله این مباحث را در هفته آینده که ادامه این سوره را بحث می کنیم خدمت شما عرض خواهیم کرد.
یک بار دیگر میلاد باسعادت علی بن الحسین علیه السلام را تبریک عرض می کنیم،در آستانه نیمه شعبان سالروز ولادت حضرت حجت اراحنا الفداه قرار داریم،این میلاد را هم پیشاپیش به همه عزیزان تبریک عرض می کنیم،یک تذکری هم عرض کنم به عزیزانی که بنا دارند برای نیمه شعبان جشن بگیرند چراغانی کنند،اولا همه کوچه ها ،خیابان ها باید معلوم باشند که برای تولد امام شیعه ما شاد هستیم،مشخص باشد چهره شهرها باید تغییر کند،اما این تذکر این است که خدای نکرده جشن ودرواقع تقدس شب نیمه شعبان با حرام آمیخته نشود،گاهی دیده می شود در بعضی از برنامه ها، بعضی ها نوارهای موسیقی مبتذل می آورند به اسم میلاد امام زمان پخش می کنند،یا اختلاط زن ومرد گاهی،در بعضی از برنامه ها دیده می شود ،یا گاهی ایجاد مزاحمت برای مردم در پذیرایی ها،دقت بشود که نباید این جشن واین شادی واین شادمانی که لازم هست،آمیخته به حرام بشود،حواسمان جمع باشد،حرام الهی همیشه حرام است،حلال الهی هم همیشه حلال است،این طور نیست که در شرایط خاصی این حرمت برداشته شود،کسی اجازه داشته باشد آن شب موسیقی گوش دهد مثلا،یا فرض کنید که مخصوصا خیلی بد است بعضی جاها هنگام نماز جماعت ،انسان می بیند که این جشن ها واین توزیع مواد غذایی و یا این برنامه ها ادامه دارد،یک طوری باشد که به هر حال امام زمان ارواحنا فداه،در روایت داریم که وقتی ظهور می کند،چهار هدف اصلی دارند،که این چهار هدف در سوره حج آیه ۴۱ آمده ،روایات صحیحی داریم که منظور از این آیه تحقق این هدف، در زمان ظهور امام زمان ارواحنا فداه است،چهار هدف اساسی دارند،بارها هم من تاکید کردم ،در جشن های نیمه شعبان،عزیزان این آیه را بنویسند نصب کنند ،مردم ببینند،آیه این است الَّذِینَ إِنْ مَکنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَآتَوُا الزَّکاهَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکرِ اگر خدا قدرت داد یک روزی امام زمان ظهور کرد،این تمکین الهی فراهم شد،چهار چیز در اولویت است برای امام زمان،قانون اساسی ومبنای حرکت امام زمان ارواحنا فداه است،
یکی اقامه نماز
ایتای زکات
یکی امر به معروف
یکی نهی از منکر
الَّذِینَ إِنْ مَکنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَآتَوُا الزَّکاهَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْکرِ ،در تمام زیارت نامه ها هم این چهارتا را می خوانید، أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاهَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاهَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عن المنکر،شما دیدید که در تمام زیارت نامه ها روی این چهارتا ما دست می گذاریم،واین معنایش این است که باید منتظر امام زمان ،عزیزانی که جشن در شهر برگزار می کنند،اهمیت به ترک منکر بدهند،نه خودشان مروج منکر باشند،اهمیت به اقامه معروف بدهند،اهمیت به اقامه نماز بدهند،نه موقع نماز ضبط ها وبلندگوهای قوی موسیقی پخش کند،بعضی اوقات من دیدم مسجد محل ده نفر درآن نیست،دوهزار نفر ایستادند در خیابان برای جشن،باید تجلیل شود،جشن گرفته شود،اما با توجه به رعایت حریم ها وحرمت ها.ان شالله که خداوند به همه ما توفیق درک ظهور وحکومت امام زمان ارواحنا فداه را عنایت بفرماید،الهی آمین.
با دعای ولیعصر من عرایضم را به پایان می برم،دیگر مصیبت نمی خوانم چون شام میلاد هست، الّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم ، اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّهِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَهِ وَفی کُلِّ ساعَهٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً.
همه با هم چند مرتبه، یابن الحسن یاین الحسن.
سخنران: حجت الاسلام و المسلمین دکتر ناصر رفیعی
موضوع: تفسیر سوره حمد | جلسه ششم
مکان: حرم حضرت معصومه سلام الله علیها
تاریخ: ۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۵
.






