اعتکاف از نگاه ولایت
۱۴۰۰-۱۱-۱۰ ۱۴۰۲-۰۷-۲۲ ۱۷:۱۷اعتکاف از نگاه ولایت

اعتکاف از نگاه ولایت
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم
برنامههای جمعی اعتکاف با خلوت هر کدام از معتکفین منافات پیدا نکند
من همینجا به مسئولین مربوط – در این امور اعتکافها – یک سفارشى بکنم: اگرچه که اجتماع هزاران نفر در جاهاى مختلف یک فرصت خوبى است و شنیدهایم بعضى از مسئولین مساجد، در این فرصتها برنامههاى جمعىاى میگذارند که مثلاً افراد، بیشتر استفاده بکنند؛ لکن من میخواهم عرض بکنم این برنامههاى جنبى مراکز اعتکاف، جورى نباشد که با خلوت هر کدام از معتکفین منافات پیدا کند.
این اعتکافى که جوانها انجام میدهند، در واقع دارند با خدا خلوت میکنند. اعتکاف بیشتر یک کار فردى است؛ ایجاد یک ارتباط با خداست. جورى نشود که برنامههاى جمعى این مراکز اعتکاف، حال خلوت و حال ارتباط فردى و قلبى با خدا را در افراد ضعیف بکند یا بگیرد. مجال بدهند؛ وقت بگذارند؛ بگذارند این جوانها قرآن بخوانند، نهجالبلاغه بخوانند، صحیفهى سجادیّه بخوانند.
بخصوص من در این ایام اعتکاف، صحیفهى سجادیه را توصیه میکنم. این صحیفهى سجادیه واقعاً کتاب معجزنشانى است. خوشبختانه حالا ترجمه هم شده و ترجمههائى هست. سال گذشته ترجمهى خوبى از صحیفهى سجادیه را به من دادند و آن را دیدم؛ ترجمهى بسیار خوبى است. از این معارف موجود در دعاهاى حضرت علىبنحسین (سلام اللَّه علیه) در صحیفهى سجادیه، استفاده کنند؛ بخوانند؛ تأمل کنند.
اینها فقط دعا نیست؛ درس است؛ این کلمات امام سجاد – و همهى ادعیهاى که از ائمه (علیهمالسّلام) مأثور است و بدست ما رسیده است – پر است از معارف. پس ماه رجب است، ماه عبادت است، ماه توسل به پروردگار است، ماه تضرع است؛ و در این راه، ماه تشبه به امیرالمؤمنین است. با خدا ارتباطمان را قوى کنیم تا در میدانهاى زندگى بتوانیم با ارادهى محکم، با قدم استوار و با ذهن روشن، وارد هر میدانى بشویم. (۱)
اعتکاف، نشانهی جهتگیری صحیح ماست
در ایام اعتکاف در ماه مبارک رجب، در بسیارى از مساجد سراسر کشور، جوانان ما، زنان و مردان از قشرها و سنین مختلف، رفتند و در مسجد ماندند؛ سه روز روزه گرفتند و با خدا مأنوس شدند. بعد از آن هم با گریه و اشک و آه، مسجد را وداع گفتند و بیرون آمدند، تا براى سال آینده آماده شوند. عزیزان من! این براى یک جامعه، علامت خوبى است. «الّذینَ إنْ مَکّنّاهُمْ فِىالأرْضِ أقامُوا الصّلوهَ» علامت یک حکومت الهى، علامت یک حرکت صحیح و داراى جهتگیرى صحیح است. این را جدّى بگیرید و تقویت کنید. (۲)
شور اعتکاف از برکات انقلاب
عزیزان من! من این را همینجا بگویم که دستهایی – تبلیغات دروغین و گاهی احمقانه و گاهی خبیثانه – میخواهند اینطور وانمود کنند که مردم در سابق، از حالا دیندارتر و با اخلاقتر بودند! این، دروغ است. سابق یعنی چه وقت؟ یعنی دویست سال قبل؟ بله، ممکن است؛ البته آن را هم ما چیزهایی شنیدهایم، ندیدهایم.
آن سابقی که ما یادمان است – پنجاه سال قبل، چهل سال قبل، سی سال قبل – انسان که در ماه رمضان به شهر تهران وارد میشد، اصلاً حال و هوای روزه در این شهر نبود! مردم راه میرفتند و راحت سیگار میکشیدند، غذا میخوردند، ساندویچ میخوردند! اصلاً کسی احساس نمیکرد که اینجا روزه است! مشهد که شهری مذهبی بود – ما در مشهد بودیم – مردم راحت و علنی روزه میخوردند؛ کأنّه در بعضی از بخشهای شهر، اصلاً ماه رمضان نیامده است! در مساجد – ظهر ماه رمضان در غالب مساجدی که انسان سر میزد و میرفتیم، میدیدیم – پنجاه نفر، چهل نفر، حداکثر صد نفر جمعیت نشسته بودند؛ مگر این که در جایی یک منبرىِ معروفِ خوشبیانی باشد!
امروز شما نگاه کنید! همهجا روزهدار است، همه جا در حال ذکر و در حال توجّه است و بهترین روزهداران از میان جوانانند. جلسات قرآن، جلسات دعا، جلسات توسّل، جلسات تضّرع و سخنرانیهای طولانی هست. اصلاً آیا با گذشته قابل مقایسه است؟ اعتکاف نیز همینطور بود. اصلاً اعتکاف در گذشته خیلی کم بود؛ سخت بود، کار مشکلی بود. باید سه روز، روزه میگرفتند، در مسجد میماندند و از مسجد بیرون نمیرفتند؛ همه کس حاضر نبود. (۳)
پی نوشت ها:
۱. دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت میلاد حضرت على (علیهالسّلام) با امام خامنه ای در تاریخ ۱۳۸۷/۴/۲۶
۲. دیدار با طلاب و مردم قم به مناسبت ۱۹ دى ماه با امام خامنه ای در تاریخ ۱۳۷۵/۱۰/۱۹
۳. بیانات در خطبههای نمازجمعه با امام خامنه ای در تاریخ ۱۳۷۶/۱۰/۱۲
–






