بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

صبر در زندگی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها

حضرت زهرا سلام الله علیها الگوی همه

در ایام سوگورای حضرت زهرا سلام الله علیها قرار داریم این مصیبت بزرگ را به محضر مقدس امام زمان علیه السلام و همه دوستداران حضرتش تسلیت میگوییم . ما سوگوار و عزادار آن بانویی هستیم که سرمشق ائمه(علیهم السلام) و همه مؤمنان عالم است که در توقیع شریفی که از ناحیه امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) صادر شده، چنین آمده است: ««فِی ابْنَهِ رَسُولِ اللَّهِ لِی أُسْوَهٌ حَسَنَهٌ» (الغیبه، شیخ طوسی، ص ۲۸۶)؛ »؛ در دختر رسول خدا برای من الگویی نیکو است.
دقت در این روایت ما را نسبت به جایگاه حضرت زهراء(سلام الله علیها) آگاه می کند و تا حدودی شخصیت آن حضرت را برای ما تبیین می نماید و وقتی آن حضرت الگو و حجت بر ائمه هستند به طریق اولی الگو و سرمشق بر ما نیز می باشد؛ بنابراین درس گرفتن از محضر ایشان برای ما ضروری است.
فاطمیه فرصت مغتنمی است که در آن می توان علاوه بر تعظیم شعائر و عرض ارادت به محضر سیده نساء العالمین بی بی فاطمه زهراء(سلام الله علیها) و دیگر معصومین(علیهم السلام)روش هنرمندانه زیستن را از حضرت زهرا(سلام الله علیها) آموخت.

گوشه‌هایی از صبر حضرت زهرا سلام الله علیها

ما امسال قصد داریم محور بحث خودمان را یکی از ویژگیهای بارز اخلاقی حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها قرار دهیم که شایدیکی از نیازهای ضروری زندگی امروزه جامعه ما همین ویژگی است و ان صفت صبر است . ما وقتی زندگی حضرت زهرا سلام الله علیها را می بینیم دوره های مختلف زندگی کوتاه و پر برکت ایشان را مملو از سختی و بلا و مصیبت و د رعین حال با صبر و استواری و استقامت می بینیم . شما ببینید در سال پنجم بعثت، حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به دنیا آمدند و آن زمان اوج اذیت و آزار مشرکین مکه نسبت به پیامبر بود و حضرت فاطمه(س) در شعب ابی طالب و در زمان محاصره اقتصادی دشمن، ۵ ساله بودند و در ده ساله ابتدای بعثت پیامبر ، مشرکین بیش از نود جنگ بر پیامبر تحمیل کردندکه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) شهادت تمام اقوام را تحمل کردند.
در دورانی هم که همسر امیر المومنین علیه السلام بودند سختی خانه داری و بچه داری و از طرفی نبودن همسرشان در خانه بخاطر حضور در جنگهای پی در پی ایشان را در شرایط سختی قرار می داد و این سختی ها هیچ کدام این بانوی بزرگوار را ملول و رنجور و خسته نمیکند . همه مشکلات زندگی حضرت زهراء((سلام الله علیها)) را می توان با این بخش از زیارت نامه حضرت تبیین نمود: یَا مُمْتَحَنَهُ امْتَحَنَکِ اللَّهُ الَّذِی خَلَقَکِ قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَکِ فَوَجَدَکِ لِمَا امْتَحَنَکِ صَابِرَهً ؛ ای کسی که خدا تو را آفرید و پیش از آفریدنت تو را امتحان کردو تو را در آنچه امتحان کرد ثابت و صابر یافت».

شیوه راهبردی حضرت زهراء(سلام الله علیها)در مقابل این همه سختی و مشکلات، صبر و استقامت هنرمندانه و زیبایی بوده که ایشان از خود بروز داده اند و آن حضرت با رفتارهای صبورانه خویش، بزرگترین درس عملی را در برابر مشکلات برای همگان به نمایش گذاشته اند.
با این توضیح ما قصد داریم این صفت و ویژگی بارز اخلاقی را محور صحبت این چند جلسه قرار بدهیم ان شاالله.

اهمیت صبر در زندگی و بندگی

صبر و دینداری

صبر در دین ما جایگاه بی نظیری دارد تا جایی که امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند : کسی که صبر نداشته باشد، دین نخواهد داشت.
ایّها النّاس علیکم بالصّبر، فاِنَّهُ لا دینَ لِمَنْ لا صبرَ لهُ.بحار الانوار، جلد ۷۱، صفحه ۹۲
گاهی باید به مادران توصیه کنیم بیشتر از اینکه تلاش کنند بچه های نمازخوانی داشته باشند و یا دختران با حجابی داشته باشند باید توصیه کنیم ابتدا تلاش بچه هایی را تربیت کنند که صبور هستند چون بچه ای که صبور نیست چطور میتواند دینداری بکند . چطور میتواند سختیهای حجاب ، سختیهای روزه ، سختیهای حج و جهاد را تحمل بکند.

صبر ریشه همه فضائل و کارهای خوب

صحبت کردن از صبر ، صحبت کردن در مورد یک فضیلت اخلاقی نیست . صبر ریشه فضائل است . این یک حقیقتی است که امام رضا علیه السلام در نامه ای به یکی از دوستان خودشان فرمودند . حضرت در این نامه می فرمایند : کُلُّ أَعْمَالِ اَلْبِرِّ بِالصَّبْرِ یَرْحَمُکَ اَللَّهُ خدا تو را رحمت کند : همه ی اعمال نیک و خوب بواسطه و کمک صبر است . کسی که میخواهد تقوای زبان و چشم و شکم داشته باشد آیا بدون صبر میتواند ؟ آیا ادب بدون صبر قابل تصور است ؟ بزرگان میگویند حرّ بخاطر ادب به حضرت زهرا سلام الله علیها عاقبت بخیر شد آنجا که امام حسین علیه السلام به او تلنگر محکمی زدند تا از خواب غفلت بیدارش کنند و فرمودند : ثَکِلَتْکَ أُمُّکَ! مادرت به عزایت بنشیند . حـر گـفـت: اگـر کسى دیگر از اعراب نام مادرم را مى‌برد، من هم نام مادرش را مى‌بردم، ولى درباره مادرت، جز به عظمت نمى‌توانم حرفی بزنم . حرّ به ساحت مقدس حضرت زهرا سلام الله ادب کرد اما ریشه این ادب چیست ؟ آیا غیر از صبر است . او میتوانست حرفی بزند اما خودش را کنترل کرد ، صبر کردو چیزی نگفت .

صبر در قرآن

صبر در قرآن یکصد وسه مرتبه در قرآن ذکر شده که این خودش اهمیت صبر را میرساند . برای اهمیت صبر همین بس که خدا در قرآن بیشترین دستورش به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دستور به نماز و روزه و حج و جهاد نیست . دستور به صبر است . در قران خداوند متعال بیست مرتبه به پیامبرش امر به صبر کرده است .

صبر یک فضیلت انسانی

بحث ما درباره صبری است که یک فضیلت اسلامی قرانی و یا حتی دینی نیست صبر یک فضیلت انسانی است . یعنی همه انسانها حتی کسانی که دین دار نیستند صبور بودن را فضیلت می دادند و برای صبر و انسان صبور ارزش قائل هستند . قرن‌ها و بلکه هزاران سال از ظهور پیامبران و ادیان بزرگ الهی می‌گذرد و همواره جمع کثیری از انسان‌ها ایمان آورده، عده‌ای کفر ورزیده و جمعی هم در شک و تردید بوده‌اند. یکی از موضوعاتی که هم برای معتقدان به ادیان و هم مخالفان از اهمیت زیادی برخوردار بوده، درک و اثبات تأثیر دین و مذهب در زندگی بشر است. طبعاً اثبات این مسئله در مورد دین اسلام که به اعتقاد ما کامل‌ترین دین بوده و در تمام شئون زندگی جمعی و فردی جاری و نافذ است، بسیار با اهمیت‌تر است .
دکتر باربارا، ال. فردریکسون، استاد دانشگاه‌ میشیگان است. مقاله ایشان سال ۲۰۰۰ میلادی موفق به دریافت جایزه تمپلون در روان‌شناسی مثبت شد .
آقای فردریکسون در این مقاله با طرح نظریه «توسعه و ساخت»، رابطه بین دین و سلامت روان را مورد بررسی قرار داد . در نهایت هم اینطور نتیجه می‌گیرد که دین در ارتقای سلامت جسمی و روانی بشر مفید و موجب رشد مارپیچ صعودی بهزیستی می‌شود .
بعد از حادثه ۱۱ سمپتامبر سال ۲۰۰۱ که منجر به تخریب برجهای دو قولو شده بود یک گروه روانشناس از خانواده های داغدار یک بررسی روانشناسانه به عمل آوردند و به یک نتیجه و کشف جالب توجه دست پیدا کردند . آنها پی بردند بعضی از این خانواده ها بعد از این داغ و مصیبت دچار افسردگی کسالت ، پرخاشگری و در یک جمله دچار هیجانات منفی شدند . خب ممکن است شما بگویید حق دارند . اینها داغ دیدند و باید این حالات برایشان پیش بیاید . اما وقتی بررسی کردند دیدند بعضی از این خانواده های داغدار دچار هیجانات مثبت شده اند . یعنی اینکه بانشاط هستند . پرکار هستند . سحر خیز شده اند و با دیگران برخورد مهربانانه و خوبی دارند . این دو دسته را که مورد بررسی عمیق قرار دادند متوجه شدند آن دسته ای که با اینکه داغ دیده بودند دچار هیجانات مثبت روانی شدند کسانی هستند که در دوران کودکی پدران و مادرنشان طوری آنها را تربیت کرده اند که شخصیت تاب آور به دست آورده اند . یعنی صبور و بردبار هستند . این یعنی صبر دیگر یک فضیلت دینی و اسلامی نیست و یک ویژگی بارز شخصیتی است که اگر کسی داشته باشد می تواند بهتر زندگی بکند .
درباره اهمیت صبر باز هم در جلسات بعدی با هم صحبت میکنیم اما اجازه بدید همین جلسه اول بگویم این آثاری که برای صبر بیان شد فقط برایهر صبری نیست.

انواع صبر: فعالانه و منفعلانه

دنیا سرشار از بلا و مصیبت است

یادمان باشد که ما انسانها در دنیایی قرار گرفته ایم که پر از بلا و مصیبت است . زندگی بدون سختی و بلا و مصیبت وجود ندارد . آیه قرآن به این واقعیت روشن و مغفول اشاره دارد . خدای متعال در قرآن می فرماید : «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ» ما انسان را در سختی قرار دادیدم . فرموده انسان را در سختی قرار دادیم . نفرمود ما فقط مومنین و یا فقط کافران را در سختی قرار دادیم . فرمود انسان را در سختی قرار دادیم . پس همه ما باید در این سختیها صبر کنیم . ما محکوم به صبر هستیم . می گویند : شخصی از راهی خلوت عبور میکرد که صدای ناله مردی را شنید که در چاه افتاده بود . پرسید ته چاه چکار میکنی؟ مرد گرفتار گفت هوا تاریک بود چشمم ندید و در چاه افتادم و الان نمیتوانم بیرون بیایم . آقایی که بالای چاه بود گفت صبر میکنی برم طناب بیاروم تو را از چاه بیرون بیاورم؟
مرد گرفتار گفت: اگر صبر نکنم چکار کنم!!!
الان که ما در چاه دنیا افتادیم و اطرافمان پر از بلا و مصیبت است . اگر صبر نکنیم چکار کنیم اما باید بدانیم که ما دو نوع صبر داریم . اول صبر منفعلانه و صبردوم صبر فعالانه است.

صبر منفعلانه

صبر منفعلانه صبری که هیچ اجری در آخرت ندارد و در دنیا هم موجب بهزیستی و سر زندگی که نمیشود بلکه موجب افسردگی و ضعف روحی میشود .
بعضی ها در مشکلات سکوت میکنند و چیزی نمیگویند و گوشه دل خودشان تل انبار میکنند به خیال اینکه صبر میکنند . این صبر نیست . صبر همیشه به سکوت و چیزی نگفتن نیست . صبر یعنی گاهی باید فریاد بزنیم . صبر همیشه به نشستن و منتظر بودن نیست . صبر یعنی گاهی باید حرکت کنی . صبر همیشه دست روی دست گذاشتن نیست . صبر گاهی به دست و پا زدن است . صبر منفعلانه مردم یک جامعه را در فر و فلاکت و نداری نگه می دارد بلایی که بر سر بسیاری از مردم هندوستان آوره است . بعضی از فقرا هندوستان در اوج فقر و نداری هستند و جالب این است که از این وضع نه گله ای دارند و نه تلاشی برای نجات از این وضعیت میکنند .
وقتی علت را بررسی میکنیم میگویند علت فقر ما بخاطر گناهانی است که در عالم قبل داشته ایم . شما میدانید یکی از عقاید هندوها اعتقاد به عوالم موازی است . اینها میگویند چون ما در عالم قبلی گناه کار بودیم سزای آن گناه در عالم قبل فقر و فلاکت در این عالم است همانطور که ثروتمندان این دنیا کسانی هستند که در عالم قبلی آدمهای خوبی بودند و جزای خوب بودنشان این است که ثروت مند باشند . بعضی فقرای هندوستان میگویند : ما باید با این وضعیت کنار بیاییم و صبر کنیم . اگر صبر کردیم و نوکری ثروت مندان را کردیم در عالم بعدی ما هم پولدار میشویم . این همان چیز یاست که ما به آن صبر منفعلانه میگوییم . بهتر بگویم صبر احمقانه است . این دیگر فضیلت نیست . این توهم فضیلت است . همان است که خدا در قرآن می فرماید : الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَهُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا ﴿۱۰۴﴾. [آنان] کسانى‏ اند که کوشش‏شان در زندگى دنیا به هدر رفته و خود خیال میکنند که کار خوب انجام مى‏ دهند .

صبر فعالانه

اما آن صبری که باعث شکوفایی دین و دنیا میشود صبر فعالانه هست .
صبر فعالانه را با یک مثال بهتر میشود توضیح داد . وقتی گفتند امسال راه زیارت اربعین قرار است بسته باشد بعضیها ناراحت شدند و غصه خوردند و دست روی دست گذاشتند . اما بعضی ناامید نشدند رفتند گذر نامه و ویزا را آماده کردند و پولشان را آماده کردند و حتی مرخصی هم گرفتند و منتظر ماندند که اگر مرزها باز شد خودشان را به کربلا برسانند . البته اینها اگر مرز باز نشد هم به ثواب زیارت رسیدند چون واقعا حرکت کردند و تلاش خودشان را کردند . ما به این نوع صبر ،صبر فعالانه میگوییم.

ویژگی‌های صبر فعالانه

کسل نبودن در مشکلات و سختی‌ها

صبر فعالانه چیست ؟ ما از کجا بدانیم صبر فعالانه داریم یا منفلانه صبر می کنیم ؟ در یک روایت بسیار زیبا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله سه علامت برای صابرین ذکر میکنند که بهترین ملاک برای تشخیص صبر فعالانه همین سه علامت است . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله : عَلَامَهُ الصَّابِرِ فِی ثَلَاثٍ
علامت شخص صابر و شکیبا سه چیز است:
أَوَّلُهَا أَنْ لَا یَکْسَلَ سست و بی حال نیست.
اولین ویژگی صابرین این است که در سختیها و بلاها کسل نمیشود .
بعضیها را دیده اید وقتی یک مشکلی برایش پیش می آید دل و دماغ کار کردن ندارد . بی حوصله است . اما بعضیها برعکس وقتی یک مسئله و مشکلی برایشان پیش می آید آرایش جنگی به خود میگیرند و تلاش میکنند . یکی از دوستان تعریف میکرد : ما در فامیلمان یک پیرمردی داشتیم که چند وقت بود که درگیر بیماری بود . یک روز هم کارت دعوت مهمانی به دستمان رسید . آدرس یکی از تالارهای مجلل شهر بود . روز موعد به آدرسی که در کارت دعوت بود رفتیم . خیلی ها بودند . تقریبا تمام فامیل بودند . اما ذهن همه اهل فامیل در گیر یک سوال بود که این مهمانی به چه مناسبتی برگزار شده است . قبل از صرف شام این پیرمرد میکروفن را برداشت و گفت می دانم که همه برایتان سوال پیش آمده که این مهمانی به چه مناسبتی برپا شده است . علت این مهمانی این است که دکترها به من گفته اند که سرطان دارم و د ماه دیگر بیشتر زنده نیستم . با خودم فکر کردم این جمعیت که قرار است بعد از مرگ من دور هم جمع بشوند . چه خوب است تا زنده ام این جمعیت ا دعوت کنم و خدم از آنها حلالیت بطلبم . جالب اینجاست که این دوست ما تعریف میکرد که از آن دو ماه پنج سال میگذرد و پیرمرد هنوز زنده و سرحال است . ما به این صبر ، صبر فعالانه میگوییم.

زود رنج نبودن

وَ الثَّانِیَهُ أَنْ لَا یَضْجَرَ به زبان ساده امروزی زود رنج نیست.
این زود رنج بودن هم دردسری است . هم برای خود شخص و هم برای دیگران باعث دردسر است . خدا نکند در یک خانواده یا یک تشکیلات و یک جمع یک انسان زود رنج باشد . نظم مجموعه و خانواده و تشکیلات را به هم میزنند .
من توصیه ام به دختر و پسرهایی که قصد ازدواج دارند این است که در جلسه خواستگاری یکی از چیزهایی که باید بررسی بکنند همین زود رنج بودن طرف مقابل است . اساسا زندگی با آدم زود رنج سخت است . یکی از راههای تشخیص هم این است که شخص بتواند در کارهای تشکیلاتی و گروهی شرکت کند و مسوولیت بپذیرد . انسانهای زود رنج از کارهای تشکیلاتی فرار میکنند . یا اینکه زود به زود از این مجموعه و گروه به مجموعه و گروه دیگر می روند . این هم میتواند نشانه زود رنج بودن باشد . میدانید چرا ؟ چون وقتی در تشکیلات از او انتقاد میکنند این شخص ظرفیت انتقاد ندارد و زود قهر میکند و نظم تشکیلات را به هم می ریزد . اینکه انسان زود رنج نباشد واقعا سخت و یکی از گامهای بزرگ سیر و سلوک و آدم شدن است .
حاج آقا دولابی فرمودند: لُب اخلاق دو کلمه است: مرنج و مرنجان. در دو کلمه مرنج و مرنجان دریایی از معانی و معرفت نهفته است.
از حاج آقا مجتهدی رحمه الله نقل شده:
مرحوم آخوند از آقای نخودکی اصفهانی خواستند که او را موعظه کند. آقای نخودکی فرمودند: مرنج و مرنجان
آقای آخوند گفت مرنجان را فهمیدم یعنی کسی را اذیت نکنم. ولی مرنج یعنی چی ؟ چطور میتوانم ناراحت نشوم. مثلا وقتی بفهمم کسی مرا غیبت کرده یا فحش داده چطور نباید برنجم؟
آقای نخودکی فرمودند: علاج آن است که خودت را کسی ندانی. اگر خودت را کسی ندانستی دیگر نمی رنجی. یعنی تکبر و غرور را کنار بگذار .
نقل است جناب بایزید بسطامی از عرفای معاصر با امام هشتم (علیه السلام) از خانه به مسجد می‌رفت. در بین راه خانمی از پشت‌بام، خاکستر منقل را به کوچه ریخت،‌ غافل از این‌که بایزید درحال عبور است. فردی که همراه بایزید بود، مشاهده کرد که بایزید می‌خندد. گفت: او خاکستر بر سر شما ریخته است و شما می‌خندی؟ جناب بایزید فرمود: این سر و صورتی که من می‌شناسم، سزاوار آتش است، شاکرم خدا را که به خاکستری اکتفا کرده‌اند . چقدر تفاوتست میان شاعری که سروده ((مرنجان دلم که این مرغ وحشی – ز بامی که برخاست مشکل نشیند))
و خواجه شیراز؟ لسان الغیب زیبا سروده که :

جفا کشیم و ملامت شویم و خوش باشیم

که در طریقت ما کافری ست رنجیدن

پس دومین نشانه انسان صابر و شکیبا زود رنج نبودن است .

شکوه نکردن از خدا

اما خصلت سوم انسان صابر در روایت می فرماید :
وَ الثَّالِثَهُ أَنْ لَا یَشْکُوَ مِنْ رَبِّهِ تَعَالَى از پروردگار متعال شکایت نمی کند.
اینکه در فراز و فرود زندگی و در سختی و آسایش زندگی همیشه شاکر نعمتهای خدا باشد و زبان به گله باز نکند . یعنی انسانهایی که خیلی نق میزنند و ناله و فغان دارند نباید اسم خودشان را صبور بگذارند . جالب است که در روایت داریم کمترین حد گله و شکایت این است که اگر بنده یک اتفاق ناگواری برایش افتاد از شدت ناراحتی دست بر پشت دست بزند . این میشود کمترین حد شکایت و کمترین چیزی که باعث میشود اسم ما از فهرست اسامی صابرین بیرون بیاید .
خب ممکن است کسی بپرسد این که خیلی سخت است . به هر حال برای انسان مشکل پیش می آید انسان چکار کند ؟
یکی از بهترین راههای ذکر گفتن در هنگام مصیبت است . بویژه در قرآن به یک ذکر خاص اشاره شده است . قرآن می فرماید . وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ الَّذینَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصیبَهٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
به زبان ساده یعنی این چیزی که از دست من رفت از خدا بود . همه به سمت خدا میرویم .
در روایت داریم که وقتی با مصیبتی مواجه شدید جمله ی إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ
را بگید.( درالمنثور، ج۱، ص۳۷۷)
در نقل داریم که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله همگام با یارانشون قدم می زد که ناگهان بند کفش حضرت پاره شد، پیامبر سریع این آیه شریفه را تلاوت کردند که
إنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ . یاران پیامبر تعجب کردند که چرا این آیه برای پاره شدن بند کفش خوانده می شود. از حضرت سوال کردند که آیا این آیه را برای پاره شدن بند کفش هم می خوانید؟؟؟
پیغمبر فرمودند که اِنها مصیبه . این هم مصیبتی است. ( و قرآن دستور داده که توی مصیبت ها اون را بخونیم)
ان شاالله ما هم بتوانیم در مصیبتها ذاکر و متذکر باشیم به ذکر شریف إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ

ذکر مصیبت

مقدمه روضه

البته بعضی حوادث آنقدر درناک است و تحمل آن سخت است که می بینیم اسوه های بشریت لب به شکایت باز میکنند . مثل حضرت زهرا سلام الله علیها که بعد از رحلت پیامبر لب به شکایت باز کردند البته نه از خدا بلکه از خلق خدا به خدا شکایت کردند . حضرت صادق(علیه السلام) می فرماید: حضرت فاطمه(علیها السلام) از امت ساکت و بی تفاوت و از آن دو به درگاه پروردگار خود شکوه ها می کرد، و در حالی که اشکهای او جاری بود، می گفت: «اللَّهُمَّ إِلَیْکَ نَشْکُوا فَقْدَ نَبِیِّکَ وَ رَسُولِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ ارْتِدَادَ أُمَّتِهِ عَلَیْنَا وَ مَنْعَهُمْ إِیَّانَا حَقَّنَا الَّذِی جعَلْتَهُ لَنا فِی کِتَابِکَ الْمُنْزَلِ عَلَی نَبِیِّکَ الْمُرْسَلِ؛[ بحار الانوار، ج ۴۳، صص ۱۵۶ و ۲۱۴ و ج ۵۳، ص ۱۹] خدایا! به سوی تو شکایت می کنم در اندوه از دست دادن پیامبرت و فرستاده و برگزیده ات و به تو شکایت می کنم از ارتداد امت و اینکه حق ما را از ما بازداشتند، همان حق (ولایت و رهبری) که در قرآن کریم خود بر پیامبرت نازل فرمودی.»

روضه گریه های حضرت زهرا سلام الله علیها

این مردم به جای اینکه بیاییند به فاطمه سر سلامتی بدهند و دلداری بدهند چه کردند با عزیز دل پیغمبر خدا ؟
فضه کنیز حضرت زهرا میگوید : پس از چند روزی که رسول خدا از دنیا رفته بود حضرت زهرا شبانه روز گریه میکردند بزرگان و پیرمردان مدینه نزد امیرالمومنین آمدند و گفتند: یا ابالحسن فاطمه شب و روز گریه میکند هیچ یک از ما نمیتواند شبها راحت بخوابد و روزها نیز آسایش در کسب و کار و درآمد نداریم از تو میخواهیم از فاطمه درخواست کنی که یا شب گریه کنه یا روز حضرت فرمودند: بسیار خوب اقدام خواهم کرد امیرالمومنین نزد فاطمه آمدند حضرت با دیدن امیرالمومنین کمی آرام گرفتند امیرالمومنین فرمودند: مردم مدینه از من خواسته اند که از توبخواهم یا شب گریه کنی یا روز فاطمه فرمودند: یا علی من مدت زیادی در بین آنها نخواهم ماند به همین زودی از بین آنها خواهم رفت ،به خدا سوگند که نه شب آرام میگیرم و نه روز تا به پدرم رسول الله ملحق شوم، سپس امیرالمومنین علیه السلام برای فاطمه به دور از شهر مدینه اتاقی بنام بیت الاحزان را بنا کردند و حضرت زهرا همراه با حسن وحسین روز به آنجا میرفتند و به گریه و عزاداری می پرداختند.

روضه کربلا

آری اینجا در مدینه امیر المومنین برای فاطمه سرپناهی بنا کرد تا بتواند برای پدرش رسول الله گریه کند، اما کربلا بدن بی سرو قطعه قطعه و غرق به خون حسین سه روز و سه شب روی خاک گرم کربلا روی زمین بود، بدون حتی یک سر پناه و هر کس که میخواست بالای سر او گریه و زاری کند با تازیانه از او دلجویی میشد.

 

.